تحلیل بازدارنده های زیست محیطی برای فعالیت مروجان در پهنه های تولیدی (مطالعه موردی: سازمان جهاد کشاورزی استان کرمانشاه)

زمینه و هدف: موضوع اصلی این پژوهش، تحلیل بازدارنده های زیست محیطی مروجان برای فعالیت در پهنه های تولیدی نظام نوین ترویج کشاورزی در سازمان جهاد کشاورزی استان کرمانشاه، می باشد. روش بررسی: این پژوهش در قالب رویکرد کیفی و با استفاده از روش داده بنیاد و در سال ۱۴۰۰ – ۱۴۰۱ انجام شد. جامعه مورد مطالعه، ۱۶ نفر از مدیران مراکز جهاد کشاورزی دهستان و ۳۲ نفر از کارشناسان پهنه های تولیدی سازمان جهاد کشاورزی استان کرمانشاه بودند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند متواتر از نوع گلوله برفی انتخاب شدند. گردآوری داده ها با استفاده از فن مصاحبه انفرادی نیمه ساختارمند، گروه متمرکز، مشاهده و یادداشت برداری میدانی، صورت گرفت و جهت اعتبارسنجی یافته های پژوهش نیز از روش های تنوع در جامعه مورد مطالعه، جمع آوری داده ها در مکان های متنوع، حداکثر تنوع در انتخاب نمونه ها و کنترل توسط اعضا استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد عواملی از قبیل نقاط ضعف منابع انسانی شاغل در بخش ترویج کشاورزی، فراهم نبودن زیرساخت ها و کمبود امکانات آموزشی زیست محیطی، مشکلات و محدودیت های اجرایی، ساختاری و اداری، نبود ارزشیابی برنامه های آموزش زیست محیطی، عوامل فرهنگی و ارتباطی و مشکلات و محدودیت های مربوط به بخش تحقیقات زیست محیطی، باعث شده که مروجان از مهارت های لازم برخوردار نباشند و برای بهبود شرایط مهارتی مروجان و توسعه منطقه، راهبردهایی همچون تقویت صلاحیت های ارتباطی و ترویجی، برنامه ریزی ترویجی، نظارت و ارزیابی، مدیریتی، توانمندسازی و دانش افزایی، ارائه شده است. بحث و نتیجه گیری: از آنجاکه مشکلات زیست محیطی به دست بشر ایجاد شده است، موثرترین راه حل برای رفع این چالش ها، ارتقا دانش و آگاهی بهره بردارن بخش کشاورزی، ارتقای فرهنگ عمومی و وضع قوانین مناسب، می باشد و رسیدن به این مهم، خود مستلزم توسعه آموزش مجریان و کارشناسان مسئول پهنه های تولیدی و بهبود نقش، مهارت و افزایش دانش عمومی زیست محیطی آنان می باشد.

کلیدواژه ها:

نظام نوین ترویج کشاورزی ، پهنه بندی ، مروجان کشاورزی ، محیط زیست ، استان کرمانشاه.