بررسی تاثیر سنجش عملکردی و تفکر خودانتقادی بر توانایی حل مسئله دانش آموزان

هدف اصلی این تحقیق، بررسی تاثیر سنجش عملکردی و تفکر خودانتقادی بر توانایی حل مسئله دانش آموزان بود. پژوهش حاضر با رویکرد مروری و تحلیل نظام مند منابع علمی انجام شد تا رابطه میان این دو مولفه کلیدی با توانایی حل مسئله در دانش آموزان مورد ارزیابی قرار گیرد. به منظور تحقق این هدف، منابع فارسی مرتبط از جمله کتاب ها، مقالات علمی و همایش های معتبر در حوزه روان شناسی تربیتی، ارزشیابی آموزشی و مهارت های شناختی، بررسی و تحلیل گردید. یافته های تحقیق نشان داد که سنجش عملکردی از طریق درگیر کردن دانش آموز در موقعیت های واقعی یادگیری و ارزیابی، می تواند در تقویت تفکر تحلیلی و ارتقای سطح حل مسئله نقش مهمی ایفا کند. همچنین تفکر خودانتقادی که شامل بازنگری، ارزیابی شخصی و اصلاح فرایندهای شناختی است، به عنوان عاملی موثر در رشد خودتنظیمی و افزایش دقت ذهنی دانش آموزان در مواجهه با مسائل پیچیده شناخته شد. نتایج این پژوهش با اکثر تحقیقات داخلی همسو بوده و نشان می دهد که به کارگیری هم زمان این دو رویکرد می تواند اثربخشی برنامه های آموزشی را افزایش دهد. در پایان، پیشنهادهایی کاربردی برای معلمان و مدیران در راستای پیاده سازی این راهبردها ارائه شد تا امکان بهره برداری عملی از نتایج تحقیق در سطح مدارس فراهم شود.

کلیدواژه ها:

سنجش عملکردی ، تفکر خودانتقادی ، مهارت حل مسئله ، آموزش مبتنی بر یادگیری فعال