بررسی مفهوم عشق درآثار تولستوی (با نگاه به رمان های سعادت زناشویی، آناکارنینا، سونات کرویستر، پدرسرگئی)

عشق وخانواده به عنوان پایه و اساس روابط انسانی، نشان دهنده ارزش¬های اخلاقی لازم برای جامعه است. درنیمه دوم قرن نوزدهم، انحطاط خانواده در روسیه درحال ظهور بود؛ بنابراین بسیاری ازمتفکران روسی سعی کردند مقولات مهمی¬مانند عشق، اخلاق و خانواده را تحلیل کنند. یکی از برجسته¬ترین نویسندگان و متفکران روسی این دوره «لئوتولستوی» (۱۸۲۸-۱۹۱۰) که به مقوله عشق وخانواده پرداخته است. او دردهه ۱۸۸۰ بحران مذهبی راتجربه کردکه دیدگاه نویسنده رانسبت به عشق در چارچوب آموزه¬های مسیحی، تغییرداد. این مقاله به بررسی مفهوم عشق واخلاق جنسی تولستوی قبل وبعدازبحران با استناد منابع کتابخانه¬ای و روش توصیفی تحلیلی بررسی می¬شود. یافته¬های پژوهش نشان می¬دهد درک تولستوی درمورد عشق وخانواده، بازتابی ازفرضیه¬های مسیحی است: عشق به خدا، عشق به همسایه و عشق جنسی، که بایدبه خانواده تبدیل شود. تولستوی مشکل«عشق-وخانواده»رادر «سعادت¬زناشویی» نشان می¬دهدکه چگونه عشق برپایه اخلاق به یک خانواده تبدیل¬ وسپس تحت¬تاثیر جامعه ¬نابود می¬شود. او با انتقاد ازساختارسیاسی- اجتماعی¬روسیه¬معاصر، برپیشرفت -اخلاق و مذهب تاکیدکردو با عشق جسمانی بین زن و مرد مخالف است زیراهیچ وجه اشتراکی با فرمان مسیح درانجیل «عشق به همسایه» ندارد. تولستوی پیشنهاد می¬کند که عشق جسمانی را باید از بین برد و طبق دستورات انجیل به زندگی روی آورد.

کلیدواژه ها:

لئو تولستوی ، عشق ، مسیحیت ، اخلاق زناشویی ، کلیسا.