مطالعه آزمایشگاهی انتقال حرارت و کاهش درگ درلوله افقی توسط پلی نانوسیال آب/پلی اکریل آمید/مس
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 46
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_NSMSI-43-3_010
تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1404
چکیده مقاله:
افزودن نانوذرات به سیالات پایه موجب بهبود عملکرد حرارتی سیال پایه خواهد شد. از طرفی، افزودن مقادیر اندک پلیمر با وزن مولکولی بالا به جریان توربولنت سیال در خطوط لوله می تواند موجب کاهش افت فشار اصطکاکی و نیروی درگ گردد. در این پژوهش مطالعه آزمایشگاهی انتقال حرارت وکاهش درگ در یک لوله افقی گالوانیزه حاوی پلی نانوسیال آب/نانومس و پلی اکریل آمید انجام شده است. از نانوذرات مس با قطر تقریبی ۴۰ نانومتر به عنوان عامل افزاینده انتقال حرارت و پلی اکریل آمید به عنوان عامل کاهنده درگ استفاده شده است. غلظت های مورد مطالعه در این پژوهش ppm۵۰-۱۰ پلیمر PAM و ۱-۱/۰ درصد وزنی نانومس می باشد. از آنالیز FTIR جهت بررسی احتمالی تشکیل پیوندهای شیمیایی جدید بین مولکول های پلیمر و نانوذرات استفاده شده است. ابتدا خواص ترموفیزیکی و رئولوژیکی پلی نانوسیالات مورد نظر اندازه گیری شده، سپس پدیده کاهش درگ و انتقال حرارت برای آب، محلول پلیمری پلی اکریل آمید/آب، نانوسیال آب/نانومس و پلی نانوسیال آب/پلی اکریل آمید/نانومس بررسی شده است. دمای میانگین توده سیال ورودی در تمام آزمایش ها حدود ۳۰ درجه سلسیوس بوده و شار حرارتی ثابت به میزان ۹۰۰ وات به دیواره خارجی لوله اعمال شده است. نتایج بدست آمده نشان داد پلی نانوسیالات مورد بررسی در تمامی غلظت های مورد مطالعه از پلیمر و نانوسیالات دارای رفتار نیوتنی بوده اند. ویسکوزیته، چگالی و هدایت گرمایی با افزایش غلظت نانوذرات مس افزایش یافت افزایش عدد رینولدز موجب افزایش درصد بهبود سرعت انتقال حرارت و کاهش درصد درگ شد. بیشترین درصد کاهش درگ در پلی نانوسیالات حاوی ppm۵۰ پلی اکریل آمید و ۱ درصد وزنی نانومس در عدد رینولدز ۲۹۰۶۴ با %۵/۵۹ کاهش درگ و %۲/۲۷ بهبود انتقال حرارت مشاهده گردید. حداکثر بهبود سرعت انتقال حرارت در پلی نانوسیال حاوی ppm۱۰ پلیمر و ۱ درصد وزنی نانومس با ۷/۲۷ بهبود انتقال حرارت و %۲/۳۸ کاهش درگ اتفاق افتاد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مرتضی پوشند
گروه مهندسی شیمی، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران
سید ابوطالب موسوی پارسا
گروه مهندسی شیمی، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران
شیوا جوهری
گروه علوم پایه، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران
مهدی فرامرزی
گروه مهندسی شیمی، واحد گچساران، دانشگاه آزاد اسلامی، گچساران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :