ساخت حسگر الکتروشیمیایی اندازه گیری رودامین B با استفاده از الکترود خمیر کربن اصلاح شده با نانولوله های کربنی عامل دارشده و نانوذره های تیتانیوم دی اکسید
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 44
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_NSMSI-44-1_005
تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1404
چکیده مقاله:
کاربرد غیر مجاز رنگ های سنتزی در فرآورده های غذایی، اثرات نامطلوبی بر سلامت انسان دارد و تهدیدی جدی برای نسلهای آینده ی بشر محسوب می شود. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف ارایه ی یک حسگر الکتروشیمیایی کارآمد برای شناسایی رنگ رودامین B (RhB) در نمونه های غذایی انجام شد. برای این منظور، از یک الکترود خمیر کربن (CPE) اصلاح شده با نانولوله های کربنی چندجداره ی عامل دار شده (F-MWCNTs) و نانوذره های تیتانیوم دی اکسید (NPs۲TiO) استفاده شد. فرایند عامل دار کردن نانولوله های کربنی (CNTs) و ریخت شناسی سطح حسگر طراحی شده به ترتیب با استفاده از طیف سنجی تبدیل فوریه ی فروسرخ (FT-IR) و میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FESEM) مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای بررسی ویژگی های الکتروشیمیایی NPs/CPE۲F-MWCNTs/TiO از روش های ولتامتری چرخه ای (CV) و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) استفاده شد. همچنین، برای دستیابی به بهترین عملکرد حسگر، رفتار الکتروشیمیایی RhB در سطح NPs/CPE۲F-MWCNTs/TiO به دقت مورد مطالعه قرار گرفت و متغیرهای گوناگون بهینه شدند. با به کار گرفتن روش ولتامتری پالس تفاضلی (DPV) مشخص شد که در شرایط بهینه، پاسخ حسگر به RhB در دو محدودهی غلظت nM ۱۰۲×۰/۱ – ۱۰۱×۰/۱ و nM ۱۰۳×۰/۶ – ۱۰۲×۰/۱ خطی است و حد تشخیص (LOD)، حد مقدارسنجی (LOQ) و حساسیت حسگر در محدوده ی خطی اول به ترتیب برابر با nM ۴۶/۱، nM ۸۷/۴ و ۲cm Mµ/Aµ ۰۲/۱۰۹۲ محاسبه شدند. حسگر پیشنهادی همچنین پایداری، تکرارپذیری و گزینش پذیری خود را در اندازه گیری RhB به نمایش گذاشت.
کلیدواژه ها:
الکترود خمیر کربن ، حسگر الکتروشیمیایی ، رودامین B ، نانولوله های کربنی ، نانوذره های تیتانیوم دی اکسید
نویسندگان
مینا وفاخواه
مرکز تحقیقات سوخت های زیستی و انرژی های تجدید پذیر، گروه بیوتکنولوژی، دانشکده ی مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، بابل، ایران
مصطفی رحیم نژاد
مرکز تحقیقات سوخت های زیستی و انرژی های تجدید پذیر، گروه بیوتکنولوژی، دانشکده ی مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، بابل، ایران
رزان زختاره
مرکز تحقیقات سوخت های زیستی و انرژی های تجدید پذیر، گروه بیوتکنولوژی، دانشکده ی مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، بابل، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
