نگرش انسان شناختی فیشر به علم فناوری در دنیاهای جهان سیاسی قرن بیست و یکم

در این نوشتار، موقعیت انسان­شناسی در رابطه با علم و فناوری مورد پرسش قرار گرفته شده است. مایکل فیشر از نظریه­پردازان حوزه انسان­شناسی به صورت عام و انسان­شناسی علم و فناوری به صورت خاص، انسان­شناسی علم و فناوری را در چهار تبارشناسی مورد بحث قرار داده است. وی ضرورت مبرم توجه به این حوزه را فراتر از ادعاهای کلی چون؛ از خودبیگانگی بازار و نقدهای روشنفکرانه به مدرنیته تحت عنوان فناوری­زدگی، بیان می­کند. این محقق انسان­شناسی، در تحلیل­های خود در مورد ظهور جهان­سیاسی­ علم­فناورانه قرن بیست و یکم، از ایران به عنوان یکی از فعالان در عرصه علم­فناورانه با اقتضائات خود نام می­برد. اشاره به عناوین مراکز مطالعاتی و تحقیقاتی علم و فناوری در ایران، طرح موضوعات و میدان­های پژوهش مدرن برای انسان­شناسان ایرانی در راستای فهم عمیق تاثیرات این مراکز صنعت و نوآوری بر جامعه و جهان اهمیت دارد. ترجمه این آثار فیشر در دوره اخیر، با وجود نثر دشوار و جمله­بندی­های طولانی نیاز مبرم این شاخه از انسان­شناسی در ایران هست. آثار فیشر به لحاظ هم جمله­بندی و هم  استفاده از اصطلاحات تخصصی علوم پایه و فنی نیاز به مترجمانی از حوزه انسان­شناسی علم و فناوری یا تیم­های تخصصی متشکل از انسان­شناس و فعالان حوزه فنی و علوم پایه به صورت مشارکتی دارد.

کلیدواژه ها:

انسان­شناسی علم و فناوری ، سنت­ قوم­نگاری ، تبارشناسی علم و فناوری ، بازتابندگی نهادهای اجتماعی