اثربخشی «درمان پذیرش و تعهد» بر پایستگی تحصیلی و سرمایه روانشناختی در دانش آموزان دختر با عملکرد تحصیلی پایین

مقدمه: عملکرد تحصیلی پایین یک مسئله شایع در دانش آموزان است. لذا اجرای مداخلات روانشناختی در این گروه از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی "درمان پذیرش و تعهد" بر پایستگی تحصیلی و سرمایه روانشناختی در دانش آموزان با عملکرد تحصیلی پایین بود.  روش کار: روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری ۲ ماه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل همه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر بروجرد در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بودند که از میان آن ها ۳۰ تن به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با گمارش تصادفی ساده گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه جمعیت شناختی، "مقیاس پایستگی تحصیلی" (Academic Buoyancy Scale) و "پرسشنامه سرمایه روانشناختی" (Psychological Capital Questionnaire) بود. روایی محتوای ابزارها به روش کیفی و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ اندازه گیری شد. پس از اجرای ۸ جلسه “درمان پذیرش و تعهد” برای گروه مداخله، داده ها در  نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۲ تحلیل شد. یافته ها: "درمان پذیرش و تعهد” در طول زمان بر افزایش پایستگی تحصیلی (۰۱/۰=P، ۲۱/۲۷=F) و سرمایه روانشناختی (۰۰۱/۰=P، ۴۴/۸۹=F) گروه مداخله نسبت به کنترل موثر بوده است.  نتیجه گیری: "درمان پذیرش و تعهد” در افزایش پایستگی تحصیلی و سرمایه روانشناختی دانش آموزان با عملکرد تحصیلی پایین موثر بود. پیشنهاد می شود که در جهت افزایش پایستگی و سرمایه روانشناختی، دوره های "درمان پذیرش و تعهد” برای دانش آموزان برگزار شود.

کلیدواژه ها:

Therapy of Acceptance and Commitment ، Academic Buoyancy ، Psychological Capital ، Low Academic Performance. ، درمان پذیرش و تعهد ، پایستگی تحصیلی ، سرمایه روانشناختی ، عملکرد تحصیلی پایین.