ویژگی های روان سنجی پرسشنامه دلبستگی در دوران کودکی میانی برای کودکان ایرانی

مقدمه: اندازه گیری دلبستگی، نقاط قوت و ضعف روابط والد-فرزند را شناسایی می کند و امکان مداخلات زودهنگام را برای بهبود این روابط و جلوگیری از مشکلات آینده فراهم می کند. هدف این مطالعه، اعتبارسنجی ویژگی های روان سنجی پرسشنامه دلبستگی در دوران کودکی میانی (AMCQ) برای کودکان ایرانی است. روش کار: این مطالعه توصیفی از روش های روان سنجی و اعتبارسنجی استفاده کرد. جامعه آماری، کودکان ۸ تا ۱۰ ساله در بندرعباس-ایران، در سال ۲۰۲۳ بودند. در مجموع ۹۰۰ شرکت کننده با استفاده از نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. جمع آوری داده ها شامل اجرای AMCQ و پرسشنامه دلبستگی در دوران کودکی میانی (MCAQ) بود. روایی و پایایی با استفاده از روایی محتوا، روایی همزمان، تحلیل عاملی اکتشافی (EFA)، تحلیل عاملی تاییدی (CFA) و معیارهای پایایی درونی ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS ۱۸ و LISREL ۸.۸ انجام شد. نتایج: مقادیر بالای نسبت روایی محتوا (> ۰.۸۰) و شاخص روایی محتوا (> ۰.۸۳) نشان دهنده روایی محتوای قوی بود. همبستگی مثبت (r= ۰.۷۸، P= ۰.۰۰۱) بین نمرات AMCQ و MCAQ، روایی همزمان را تایید کرد. تحلیل عاملی، سه بعد - اضطراب، اجتناب و امنیت - را شناسایی کرد که ۶۰.۱۹٪ از واریانس را توضیح می دادند. مقادیر بالای آلفای کرونباخ (۰.۸۸۳-۰.۹۱۹) و پایایی دو نیمه (۰.۹۵۲) نشان دهنده همسانی درونی قوی بود. ضرایب لامبدا گاتمن (λ= ۰.۸۴۵-۰.۹۵۰) نیز پایایی را تایید کرد. نتیجه گیری: پرسشنامه دلبستگی در دوران کودکی میانی، ابزاری معتبر و پایا برای ارزیابی دلبستگی در کودکان ایرانی است. روش های ارزیابی جامع و حجم نمونه بزرگ، اثربخشی آن را تقویت می کند و آن را برای زمینه های فرهنگی مختلف مناسب می سازد.

کلیدواژه ها:

اعتبارسنجی ، پرسشنامه ، دلبستگی کودک ، روان سنجی