بررسی رابطه بین بازی محور بودن محیط کلاس و اضطراب یادگیری

اضطراب یادگیری یکی از عوامل مهم در افت تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی محسوب می شود که شناسایی و کاهش آن می تواند نقش موثری در بهبود کیفیت آموزش داشته باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین بازی محور بودن محیط کلاس و میزان اضطراب یادگیری در بین دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان مهاباد بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه های سوم تا پنجم ابتدایی در مدارس دولتی شهرستان مهاباد در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ بود. نمونه ای به حجم ۱۵۰ نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. برای سنجش متغیرهای پژوهش، از پرسشنامه محقق ساخته بازی محوری کلاس و پرسشنامه اضطراب یادگیری اسپیلبرگر استفاده شد. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرونباخ تایید شد. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون تحلیل شدند. یافته ها نشان داد بین سطح بازی محور بودن محیط کلاس و کاهش اضطراب یادگیری رابطه معنادار و منفی وجود دارد (p<۰.۰۰۱، r = -۰.۵۲) این نتایج نشان می دهد که هرچه فضای آموزشی بازی محورتر باشد، میزان اضطراب یادگیری دانش آموزان کمتر خواهد بود. بر این اساس، توصیه می شود معلمان در طراحی محیط های آموزشی از بازی های هدفمند بهره بگیرند.

کلیدواژه ها:

بازی محور ، اضطراب یادگیری ، آموزش ابتدایی ، همبستگی پیرسون ، دانش آموزان مهاباد