بررسی موانع استفاده موثر از فناوری آموزشی در مدارس ایران

با گسترش فناوری های نوین، استفاده از ابزارهای دیجیتال در آموزش به یکی از ارکان اساسی توسعه کیفیت آموزشی تبدیل شده است. در ایران نیز، سیاست گذاران آموزشی بر لزوم بهره گیری موثر از فناوری در مدارس تاکید دارند. با این حال، شواهد میدانی و مطالعات مختلف نشان می دهند که موانع متعددی باعث شده اند بهره گیری از فناوری آموزشی در مدارس کشور با چالش مواجه شود. کمبود زیرساخت های فنی، نبود تجهیزات کافی، و سرعت پایین اینترنت به ویژه در مناطق روستایی و کم برخوردار از جمله موانع مهم اند. همچنین نبود محتوای آموزشی استاندارد و مناسب با نیازهای بومی، فاصله بین سیاست های کلان و امکانات واقعی مدارس را بیشتر کرده است.از سوی دیگر، عوامل انسانی نیز نقش مهمی در ناکارآمدی استفاده از فناوری ایفا می کنند. کمبود مهارت های دیجیتال در بین معلمان، نبود آموزش های هدفمند، و نگرش منفی یا تردید نسبت به کارآمدی فناوری، مانع پذیرش و استفاده موثر از ابزارهای فناورانه شده اند. در برخی موارد، معلمان فناوری را تهدیدی برای شیوه های سنتی تدریس تلقی می کنند و یا از نبود زمان کافی برای یادگیری و انطباق با ابزارهای جدید گلایه دارند. در سطح مدیریتی نیز، نبود حمایت کافی، عدم تخصیص بودجه پایدار، و ضعف در برنامه ریزی منسجم از جمله موانع کلان محسوب می شوند. برای رفع این چالش ها، نیاز به راهبردی جامع با مشارکت فعال معلمان، مدیران و کارشناسان فناوری اطلاعات وجود دارد تا فناوری آموزشی به صورت موثر و پایدار در خدمت یادگیری قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

فناوری آموزشی ، مدارس ایران