بررسی رابطه بین شیوه های تدریس فعال(بحث، پرسشگری ، یادگیری مبتنی بر مسئله ) و رشد تفکر انتقادی در کلاس درس

شیوه های تدریس فعال به عنوان رویکردهای نوین آموزشی، به ویژه بحث گروهی، پرسشگری و یادگیری مبتنی بر مسئله، در تقویت مهارت های تفکر انتقادی دانش آموزان نقش اساسی ایفا می کنند. این روش ها با ایجاد محیطی پویا، مشارکتی و تعاملی، فرایند یاددهی و یادگیری را از حالت انفعالی به فعال تبدیل می کنند و دانش آموزان را تشویق می نمایند تا به جای دریافت صرف اطلاعات، به تحلیل، ارزیابی و نقد محتوا بپردازند. تفکر انتقادی، که شامل مهارت هایی چون توانایی تحلیل، تفسیر، استدلال و تصمیم گیری منطقی است، یکی از مهارت های کلیدی مورد نیاز در دنیای پیچیده و متغیر امروز محسوب می شود و توسعه آن در محیط های آموزشی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. فناوری های نوین آموزشی نیز به عنوان مکملی قوی در این فرآیند ایفای نقش می کنند. استفاده از ابزارهای دیجیتال، منابع چندرسانه ای و بسترهای ارتباطی، امکان یادگیری شخصی سازی شده، همکاری فراتر از فضای کلاس و دسترسی به منابع متنوع را فراهم می آورد که همگی در تقویت تفکر انتقادی و یادگیری فعال موثر هستند. با این وجود، موانعی نظیر کمبود امکانات، مقاومت فرهنگی و ضعف مهارتی معلمان در به کارگیری این روش ها، چالش هایی جدی برای تحقق کامل مزایای تدریس فعال به شمار می روند که نیازمند توجه ویژه و برنامه ریزی دقیق در سطح آموزش و پرورش می باشند. بهره گیری هدفمند و هوشمندانه از شیوه های تدریس فعال می تواند زمینه ساز رشد مهارت های تفکر انتقادی در دانش آموزان گردد و آن ها را برای مواجهه با مسائل پیچیده علمی، اجتماعی و حرفه ای آماده سازد. همچنین این روش ها به ارتقاء مهارت های ارتباطی، همکاری و حل مسئله کمک کرده و انگیزه و خودباوری دانش آموزان را افزایش می دهند.

کلیدواژه ها:

تدریس فعال ، بحث ، پرسشگری ، یادگیری مبتنی بر مسئله ، رشد ، تفکر انتقادی ، کلاس درس