تاثیر حضور والدین در فرآیند آموزش بر رشد روانی کودک

مدیر حضور فعال والدین در فرآیند آموزش و رشد روانی کودکان، یکی از مهم ترین عوامل در موفقیت تحصیلی، رشد عاطفی و اجتماعی آنان به شمار می رود. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش مشارکت والدین در فرآیند یادگیری و تاثیر آن بر ابعاد روانی کودکان در سنین دبستان انجام شده است. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی از نوع پیمایشی بوده و جامعه آماری شامل ۱۵۰ نفر از والدین و معلمان مدارس ابتدایی شهرستان ایرانشهر بوده است. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته با اعتبار مطلوب و پایایی بالا (آلفای کرونباخ ۰.۸۶) بود. یافته ها نشان داد که کودکانی که والدینشان در امور تحصیلی مانند تکالیف، جلسات مشاوره، و برنامه های آموزشی مشارکت فعال دارند، دارای اعتماد به نفس بیشتر، اضطراب کمتر و مهارت های اجتماعی بهتری هستند. همچنین حضور والدین در جلسات مدرسه و پیگیری وضعیت تحصیلی کودکان باعث شکل گیری نگرش مثبت نسبت به یادگیری و تقویت خودپنداره ی تحصیلی در کودک می شود. در بخش تحلیل آماری، تفاوت معناداری میان سطوح مشارکت والدین و شاخص های سلامت روانی کودکان مشاهده شد (P<۰.۰۱). این نتایج بر اهمیت سیاست گذاری آموزشی و برنامه ریزی برای آموزش والدین در زمینه فرزندپروری و تعامل با نظام آموزشی تاکید دارد. پژوهش حاضر بر لزوم توسعه همکاری میان خانه و مدرسه جهت ارتقای کیفیت آموزش و سلامت روانی دانش آموزان تاکید می ورزد.

کلیدواژه ها:

والدین ، رشد روانی کودک ، مشارکت در آموزش ، سلامت روان ، موفقیت تحصیلی.