تاثیر سبک های یادگیری بر بهره وری تحصیلی

چکیده :سبک های یادگیری به عنوان الگوهای ترجیحی فرد در دریافت، پردازش و به کارگیری اطلاعات، نقش تعیین کننده ای در موفقیت و بهره وری تحصیلی دارند. تفاوت های فردی میان دانش آموزان در نحوه یادگیری، موجب می شود که استفاده از روش های یکسان آموزشی برای همه فراگیران، نتایج مطلوبی در پی نداشته باشد. این مقاله با هدف بررسی تاثیر سبک های یادگیری بر بهره وری تحصیلی دانش آموزان، به تحلیل رابطه میان شناخت این سبک ها و ارتقاء کیفیت فرآیند یادگیری می پردازد.پژوهش حاضر با روش توصیفی–تحلیلی و با استناد به مدل های مختلف سبک های یادگیری از جمله مدل کلب (Kolb)، گاردنر و فلدر-سیلورمن، به بررسی نحوه تاثیر سبک های دیداری، شنیداری، حرکتی، منطقی و تعاملی بر عملکرد تحصیلی پرداخته است. یافته ها نشان می دهد که هم راستایی روش تدریس با سبک یادگیری دانش آموزان، موجب افزایش درک مفاهیم، تمرکز بیشتر، مشارکت فعال تر در کلاس و در نهایت، بهبود عملکرد تحصیلی می شود.از سوی دیگر، عدم انطباق روش های آموزشی با سبک های یادگیری می تواند منجر به کاهش انگیزه، اضطراب تحصیلی، و افت نمرات شود. این مقاله همچنین بر اهمیت آموزش معلمان در زمینه شناسایی سبک های یادگیری و طراحی فعالیت های متنوع و انعطاف پذیر تاکید دارد. بهره گیری از فناوری های آموزشی، آزمون های تشخیصی سبک یادگیری، و یادگیری شخصی شده از جمله راهکارهایی هستند که می توانند به انطباق بیشتر آموزش با نیازهای فردی کمک کنند.در پایان، مقاله بر ضرورت بازنگری در برنامه های درسی و رویکردهای تدریس بر اساس تفاوت های فردی در سبک یادگیری تاکید دارد تا بهره وری تحصیلی به طور پایدار افزایش یابد.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: سبک های یادگیری ، بهره وری تحصیلی ، تفاوت های فردی ، آموزش تطبیقی ، مدل های یادگیری ، یادگیری شخصی سازی شده ، روش تدریس.