چگونه توانستم دانش آموزان خوابگاهی را با آسیب های اجتماعی و راهکار های مقابله با آن آشنا کنم

چکیده :زندگی در خوابگاه به عنوان یک تجربه متفاوت و گاه چالش برانگیز برای بسیاری از دانش آموزان، آن ها را با موقعیت هایی مواجه می سازد که ممکن است منجر به بروز رفتارهای پرخطر و آسیب های اجتماعی شود. در چنین شرایطی، نبود نظارت مستقیم والدین، فشار همسالان، کمبود آگاهی و ضعف در مهارت های زندگی، زمینه را برای آسیب پذیری بیشتر دانش آموزان فراهم می کند. این اقدام پژوهی با هدف بررسی و اجرای راهکارهایی جهت آگاه سازی و توانمندسازی دانش آموزان خوابگاهی در برابر آسیب های اجتماعی طراحی و اجرا گردید.ابتدا از طریق مشاهده، مصاحبه های غیررسمی، پرسش نامه و گفت وگو با مسئولان خوابگاه، میزان آگاهی و نگرانی دانش آموزان نسبت به انواع آسیب های اجتماعی سنجیده شد. آسیب هایی مانند اعتیاد به مواد مخدر، روابط ناسالم، افت تحصیلی، خشونت، فرار از مدرسه، سرقت، و افسردگی از جمله موارد شایع در بین برخی از دانش آموزان شناسایی شد. در مرحله بعد، با برنامه ریزی و اجرای مجموعه ای از فعالیت های آموزشی و فرهنگی از جمله برگزاری کارگاه های آگاهی بخشی، دعوت از کارشناسان اجتماعی و روان شناسان، تشکیل گروه های همیار، نمایش فیلم های آموزشی، مشاوره فردی و گروهی و بحث های کلاسی، سعی شد تا نگرش و رفتار دانش آموزان نسبت به این مسائل به صورت مثبت تغییر یابد.نتایج حاصل از ارزشیابی نهایی نشان داد که سطح آگاهی دانش آموزان نسبت به آسیب های اجتماعی به طور محسوسی افزایش یافته و بسیاری از آنان توانستند رفتارهای پرخطر را بهتر شناسایی کرده و در برابر آن ها واکنش مناسبی نشان دهند. این پژوهش تاکید دارد که آگاه سازی هدفمند، آموزش مهارت های زندگی و ایجاد فضای گفت وگو و همفکری می تواند نقش مهمی در کاهش آسیب های اجتماعی در میان دانش آموزان خوابگاهی ایفا کند.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: دانش آموزان خوابگاهی ، آسیب های اجتماعی ، آموزش پیشگیرانه ، مهارت های زندگی ، آگاهی بخشی ، کارگاه آموزشی ، اقدام پژوهی