بررسی الزام حاکمیت حجاب از منظر فقه و حقوق اسلامی

شریعت اسلامی شامل احکام ثابت و ابدی است که حتی در دوران غیبت نیز باید اجرا شوند، و حکومت مشروع (تحت نظارت فقیه جامع الشرایط) مسئول اجرای این احکام است. حجاب به عنوان یکی از واجبات اسلام، باید از سوی حکومت ترویج شود. در این راستا، حکومت باید از طریق روش های تشویقی، بازدارنده و آموزشی، زمینه تحقق حجاب را فراهم کند. گاهی به جای آنکه حجاب به عنوان یک مسئله فردی و اجتماعی مطرح شود، از اصطلاحاتی مانند «حوزه خصوصی» و «حوزه عمومی» استفاده می شود. اما هدف اصلی این پژوهش آن است که نشان دهد تاثیر ایدئولوژی های بشری بر تلقی از حجاب، مانع از آن شده است که این حکم اسلامی به درستی در قالب یک مسئله فردی یا اجتماعی شناخته شود، و اجرای آن نیازمند سازوکارهای نهادی مناسب است. ایجاد این سازوکارها وظیفه حکومت است. یکی از بحث های اساسی، تفکیک میان فضای خصوصی و فضای عمومی است؛ به گونه ای که حکومت حق مداخله در حوزه خصوصی را ندارد. حجاب مسئله ای طبیعی، ضروری و دستوری است و محدود به حوزه خصوصی نیست. حجاب در آیین های یهودیت، مسیحیت و زرتشتی نیز جایگاه ویژه ای دارد که این نشان می دهد حجاب از عناصر ماندگار و مورد تاکید در ادیان الهی بوده است.

کلیدواژه ها:

الزام حکومتی ، پوشش ، حجاب اجباری ، فرهنگ عفاف و حجاب ، فقه حجاب