بررسی اثربخشی آموزشی سواد عاطفی- تربیتی بر بهبود رابطه والد- فرزند در کودکان پیش دبستانی

مقدمه: در سنین خردسالی، دختران و پسران در مهدهای کودک و کلاسهای آمادگی در یک محیط آموزشی و در کنار یکدیگر هستند و باتوجه به الزام آموزش صحیح به کودکان در حال رشد و تعاملات کودک با خانواده، والدین در این زمینه نیاز به اطلاعات دقیق دارند و برای اصلاح در رفتار کودک و نحوه تعامل والدین با کودکان خردسال نیاز به یک روش درمانی برای کاهش این مشکلات رفتاری میباشد. هدف: هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی بسته آموزشی سواد عاطفی-تربیتی برای بهبود رابطه والد-فرزند در میان کودکان پیش دبستانی میباشد. روش: جامعه مورد مطالعه این پژوهش کلیه والدین کودکان پیش دبستانی منطقه مرزداران شهر تهران در سال ۱۴۰۲ بودند. سن والدین در بازهی ۲۵ تا ۴۰ سال و فرزندان بین ۵ تا ۷ سال بودند. تعداد ۳۰ نفر در دوگروه ۱۵ نفری قرار گرفتند که گمارش افراد در گروههای گواه و آزمایش بهصورت تصادفی بود. بسته سواد عاطفی- تربیتی برای والدین دارای کودکان پیش دبستانی تهیه و در ۸ جلسهی یک ساعته مورد ارائه قرار گرفت. برای تجزیه تحلیل نتایج از تحلیل کوواریانس استفاده شده است. نتایج: با توجه به نوع پژوش از تحلیل کوواریانس استفاده گردیده است. لازم بهذکر است که آزمون فرضیهها با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن ۲۰ انجام شده است. مقدار عدد اتای ۰.۲۹، ۰.۲۳، ۰.۲۵، و ۰.۳۲ (به ترتیب) برای رابطه والد-فرزندی، تعارض مادر-فرزندی، وابستگی والد-فرزندی و رابطه مثبت والد- فرزند بدست آمد که نتایج گویای تاثیر مفید آموزشهای بکار رفته در جلسات ارتقائ سواد عاطفی- تربیتی والدین است. نتیجه گیری: باتوجه به یافتههای پژوش مشاهده شد که رابطهی والد با کودک بهبود یافته و از میزان تعارض والدین با کودک نسبت به گروه کنترل کاسته شده است. واژگان کلیدی: رابطه والد- فرزند، سواد تربیتی، سواد عاطفی، کودکان پیش دبستانی.

کلیدواژه ها:

رابطه والد- فرزند ، سواد تربیتی ، سواد عاطفی ، کودکان پیش دبستانی