بررسی رابطه اعتیاد به شبکه های اجتماعی با خودراهبری یادگیری و ادراک تعامل اجتماعی در دانش آموزان

مقدمه: با شیوع استفاده از اینترنت، استفاده از شبکه های اجتماعی همچون توییتر، اینستاگرام، فیس بوک و سایر شبکه های اجتماعی نیز افزایش قابل توجه ای داشته است و این مسئله نقش مهمی در زندگی نوجوانان دارد. با توجه به تاثیرگذاری این مسئله بر شرایط تحصیلی و اجتماعی نوجوان لازم است تا پژوهش هایی در راستای عوامل مرتبط با اعتیاد به شبکه های اجتماعی صورت گیرد تا راهکارهایی برای پیشگیری و رفع خطرات پیرامون زندگی نوجوانان شناسایی شود. هدف: پژوهش فعلی بررسی رابطه اعتیاد به شبکه های اجتماعی با خودراهبری یادگیری و ادراک تعامل اجتماعی در دانش آموزان بوده است. روش: جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان شهر تهران در سال ۱۴۰۳ بود که تعداد ۲۰۰ نفر از آن ها به روش نمونه گیری در دسترس در پژوهش مشارکت داشتند و در نهایت اطلاعات تعداد ۱۹۳ نفر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های پرسشنامه یادگیری خودراهبر (SDLRS)، پرسشنامه ادراک تعامل اجتماعی (SIQ) و پرسشنامه اعتیاد به شبکه های مجازی استفاده شد. پس از جمع آوری و نمره گذاری پرسشنامه ها، جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش رگرسیون چندگانه و از نرم افزار SPSS-۲۵ استفاده شد. نتایج: نتایج این پژوهش حاکی از آن بود که میان مولفه اعتیاد به شبکه اجتماعی و خودراهبری یادگیری و ادراک تعامل اجتماعی رابطه معنادار وجود دارد. نتایج نشان داد که ۶/۳۰ درصد از تغییرات متغیر اعتیاد به شبکه های اجتماعی براساس مولفه های دو متغیر یادگیری خودراهبر و ادراک تعامل اجتماعی قابل تبیین می باشد. نتایج بررسی ضرایب رگسیونی نیز نشان داد که از بین متغیرهای موجود، متغیر خودمدیریتی، خودکنترلی و افکار منفی به ترتیب با ضرایب بتای ۵۰۱/۰-، ۲۷۷/۰ و ۲۳۷/۰ اعتیاد به شبکه های مجازی را پیش بینی می کنند (P˂۰/۰۰۱). نتیجه گیری: از این رو پیشنهاد میشود برای بهبود وضعیت

کلیدواژه ها:

اعتیاد به شبکه های اجتماعی ، خودراهبری یادگیری ، ادراک تعامل اجتماعی ، دانش آموزان ، پژوهش