مقایسه پرخاشگری، اضطراب و سازگاری اجتماعی دانش آموزان ابتدائی پسر وابسته و غیروابسته به گوشی همراه

زمینه: وابستگی به گوشی همراه پیامدهای متعددی برای سلامت روان نوجوانان به دنبال دارد. هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه پرخاشگری، اضطراب و سازگاری اجتماعی دانش آموزان ابتدایی پسر وابسته و غیروابسته به گوشی همراه در ناحیه ۲ شهر تبریز انجام شد. روش: روش پژوهش از نوع علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه پنجم و ششم ابتدایی ناحیه ۲ تبریز، در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بودند. نمونه شامل ۲۰۰ نفر، ۱۰۰ نفر در گروه دانش آموزان وابسته و ۱۰۰ نفر در گروه دانش آموزان غیروابسته به گوشی همراه بود که از طریق غربالگری به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای در ۵ مدرسه شناسایی و سپس به روش نمونه گیری تصادفی ساده برای هرگروه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های استفاده مشکل زا از تلفن هوشمند جنارو و همکاران، پرخاشگری آیزنگ و همکاران، اضطراب بک و سازگاری اجتماعی سینها و سینگ بود. داده ها از طریق تحلیل واریانس تک متغیره، چندمتغیره و T مستقل انجام شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که میزان پرخاشگری، اضطراب و سازگاری اجتماعی در دانش آموزان ابتدایی پسر وابسته بیشتر از دانش آموزان غیروابسته به گوشی همراه است. نتیجه گیری: پیشنهاد گردید در بررسی و درمان پرخاشگری و اضطراب و ایجاد سازگاری اجتماعی دانش آموزان به میزان استفاده از گوشی همراه توجه شود.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، پرخاشگری ، سازگاری اجتماعی ، وابستگی به گوشی همراه