نقش فضای مجازی در الگوپذیری کاذب دانش آموزان: یک مطالعه مروری

زمینه و هدف: تکنولوژی های نوین ارتباطی که امکان همزمان و نامحدود افراد را فارغ از تعلق مکانی در جهانی جدید فراهم ساخته است، جهان جدیدی با عنوان «جهان مجازی» را متولد ساخته است. جهان مجازی برخلاف جهان واقعی، امکانات بی شماری چون سهولت دسترسی، ۲۴ ساعته بودن، سادگی کار، هزینه ی پایین، و گمنام ماندن کاربردان را دارا است. این پژوهش با هدف بررسی چالشهای پیش روی تربیت فرزند در مواجهه با فضای سایبری و رسانهای است. روش: روش تحقیق در این پژوهش از نوع کیفی- اسنادی است. تحقیق کیفی، جمع آوری و تحلیل اطلاعات در اشکال مختلف است که تا حد امکان غیر کمی یا غیر مقداری است تمرکز در این روش روی مطالعه اکتشافی جزئیات است. یافته ها: با توجه به مرور مقاله های مورد بررسی در این جهان دوم می توان به آسانی به تجارت پرداخت، خرید کرد، آموخت، به منابع اطلاعاتی وسیع دست یافت، از تازه های اخبار مطلع شد، سرگرم شد و به راحتی با یک کشور در یک قاره ی دیگر ارتباط برقرار کرد، هویت جدیدی یافت و در نهایت یک زندگی جدیدی را شروع کرد. بودن در فضای مجازی اینترنت به کاربران فرصت های بی شماری می دهد و به هر اندازه که این فرصت ها و خشنودی های ناشی از استفاده اینترنت افزایش یابد، کاربران به سمت این پدیده ی نوین سوق خواهند یافت. اصول فرزندپروری بر اساس مکاتب تربیتی در مواجهه با رسانه و اینترنت، با چالشهای جدی روبرو است که راهکارهای جدیدی را میطلبد. فرزندپروری یکی از ارکان اساسی در شکلگیری مستحکم و پایدار نهاد خانواده است که از دیرباز بین روان شناسان و عالمان دینی مورد توجه بوده است. نتیجه گیری: آنچه امروزه در این حوزه، مسئله جدید محسوب میشود، سبک مقتدارنه فرزندپروری از دیدگاه روان شناسی و تربیت دینی، راهکارهایی را برای این تقابل ارائه میدهد که به کارگیری صحیح و تبعیت روشمندانه از آن، سبب پرورش فرزندی سالم و ایمن در فضای رسانهای خواهد شد.

کلیدواژه ها:

فرزند پروری ، چالشها ، فضای مجازی