رابطه بین سبک های فرزندپروری و نیازهای بنیادین روان شناختی با خلاقیت

مقدمه: امروزه توجه به افزایش خلاقیت یکی از اهداف آموزش دانشجویان است. هدف: این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین سبک های فرزندپروری و نیازهای بنیادین روان شناختی با خلاقیت انجام شد. روش: این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی-همبستگی است. جامعه پژوهش دانشجویان موسسه آموزش عالی رحمان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بودند که ۲۵۰ نفر از آنها به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سبک ها و ابعاد فرزندپروری (PSDQ؛ بامریند، ۱۹۷۳)، آزمون تفکر خلاق تورنس (TTCT؛ عابدی، ۱۳۷۲) و مقیاس نیازهای بنیادین روان شناختی (BPNS؛ لاگاردیا و همکاران، ۲۰۰۰) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و نرم افزار SPSS-۲۳ انجام شد. نتایج: نتایج تحلیل دادهها نشان داد که بین سبک فرزندپروری مقتدرانه و ارضا نیازهای بنیادین روان شناختی با خلاقیت رابطه مثبت و معناداری وجود دارد اما رابطه سبک های فرزندپروری مستبدانه و سهل گیرانه با خلاقیت منفی و معنادار بود (۰۱/۰ > p). نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که سبک فرزندپروری مقتدارنه و ارضا نیازهای بنیادین روان شناختی در افزایش خلاقیت نقش دارند. واژگان کلیدی: خلاقیت، دانشجویان، سبک های فرزندپروری، نیازهای بنیادین روان شناختی

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، دانشجویان ، سبک های فرزندپروری ، نیازهای بنیادین روان شناختی