رابطه عوامل فراتشخیصی حساسیت اضطرابی و نشخوار فکری با بعد روان رنجورخویی اختلالات هیجانی

مقدمه: روان رنجورخویی گرایش کلی به تجربه حالت های عاطفی منفی مانند ترس، اضطراب، غم، شرم و گناه است که یک عامل اساسی و هسته ای در اختلالات هیجانی به حساب می آید. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی عوامل فراتشخیصی حساسیت اضطرابی و نشخوار فکری با بعد روان رنجورخویی اختلالات هیجانی انجام گرفت. روش: طرح پژوهش حاضر از لحاظ ماهیت و روش در زمره ی مطالعات همبستگی قرار داشته و از لحاظ هدف جزو پژوهش های نظری است. جامعه آماری پژوهش دانشجویان دانشگاه های تبریز (۱۲۸ مرد، ۸۶۶ زن) در نیم سال دوم سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، نمونه ای متشکل از ۷۰۷ نفر انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های مقیاس پاسخ های نشخواری (RRS؛ هوکسما و ماورر، ۱۹۹۱)، پرسش نامه ی حساسیت اضطرابی (ASI؛ فلوید و همکاران، ۲۰۰۵) و پرسش نامه ی چندبعدی اختلالات هیجانی (MEDI؛ روزلینی و براون، ۲۰۱۹) جمع آوری شد و سپس با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه و با نرم افزار SPSS-۲۲ تحلیل شدند. نتایج: نتایج نشان داد حساسیت اضطرابی و نشخوار فکری رابطه مثبت و معنی داری با بعد روان رنجورخویی ابعاد اختلالات هیجانی دارند. همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که حساسیت اضطرابی (۰.۲۷=β) و نشخوار فکری (۰.۴۹=β) می توانند روان رنجورخویی را به طور مثبت و معناداری پیش بینی کنند (۰.۰۰۱=P). نتیجه گیری: نتایج نقش عوامل فراتشخیصی را در کنترل روان رنجورخویی نشان می دهد. بنابراین می توانیم نتیجه بگیریم که با کنترل عوامل فراتشخیصی مانند حساسیت اضطرابی و نشخوار فکری به وضوح می توانیم بعد روان رنجورخویی اختلالات هیجانی را کاهش دهیم. واژگان کلیدی: حساسیت اضطرابی، روان رنجورخویی، نشخوار فکری

کلیدواژه ها:

حساسیت اضطرابی ، روان رنجورخویی ، نشخوار فکری