رابطه سخترویی با خودکارآمدی، اختلال خوردن و راهبردهای مقابله ای با استرس در بین دانش آموزان دوره متوسطه

مقدمه: از عوامل مهم در تبیین روانشناختی مسائل دوره نوجوانی، رخدادهای استرس زای زندگی است. هدف: این پژوهش با هدف بررسی رابطه سخت رویی با خودکارآمدی، اختلال خوردن و راهبردهای مقابله ای با استرس در بین دانش آموزان دوره متوسطه انجام شد روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش دانش آموزان دختر متوسطه اول منطقه هشت تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بودند که تعداد ۳۵۷ نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه سخت رویی اهواز (۱۳۷۷)، پرسشنامه اختلال خوردن گارنر (۱۹۸۳)، خودکارآمدی شرر (۱۹۸۲) و پرسشنامه راهبردهای مقابله ای لازاروس و فولکمن (۲۰۰۱) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۰ و ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیری تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که بین سخت رویی با خودکار آمدی و راهبردهای مقابله ای مثبت، همبستگی مثبت و معنادار و بین سخت رویی با راهبردهای مقابله ای منفی همبستگی منفی و معنادار وجود دارد (۰۵/۰>p). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که سخت رویی توانایی پیشبینی خودکارآمدی، اختلال خوردن و راهبردهای مقابله ای با استرس در دانش آموزان را دار (۰۵/۰>P). نتیجه گیری: تایج پژوهش حاضر می تواند در زمینه ایجاد و افزایش سخت رویی و افزایش خودکارآمدی و استفاده از راهبردهای مقابله ای مثبت در دانش آموزان سودمند باشد.

کلیدواژه ها:

اختلال خوردن ، خودکارآمدی ، راهبردهای مقابله ای ، سخت رویی