رابطه خوش بینی با عملکرد شناختی در سالمندان

مقدمه: افزایش سن و آغاز سالمندی با تغییرات گریزناپذیر در عملکرد شناختی همراه می باشد. بنابراین با توجه به سالمندی جمعیت و اهمیت عملکردهای شناختی در این دوره سنی حساس، شناسایی عوامل موثر بر عملکرد شناختی در جهت تقویت کارکردهای شناختی آنها سزاوار توجه می باشد. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین خوش بینی با عملکرد شناختی در سالمندان انجام شده است. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه سالمندان مقیم آسایشگاه در استان گیلان در سال ۱۳۹۹ بود. نمونه پژوهش شامل ۱۶۰ سالمند بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه خوش بینی شی یر و کارور (۱۹۹۴) و پرسشنامه عملکرد شناختی فولستین و همکاران (۱۹۷۵) بود. داده ها با استفاده از روش همبستگی و با نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: یافته ها نشان داد بین خوش بینی با عملکرد شناختی رابطه معنادار مثبت وجود دارد (۰۵/۰p<). نتیجه گیری: بنابراین با تکیه بر یافته های پژوهش حاضر، می توان گفت خوش بینی، متغیر مهمی در پیش بینی عملکرد شناختی سالمندان می باشند.

کلیدواژه ها:

خوش بینی ، سالمند ، عملکرد شناختی