کاربرد واقعیت مجازی در درمان اختلالات شخصیت، اضطرابی و افسردگی

مقدمه: پیشرفت تکنولوژی منجر به شکل گیری مداخلات مبتنی بر واقعیت مجازی در درمان اختلالات روانی شده است. هدف: هدف این پژوهش بررسی کاربرد واقعیت مجازی در درمان اختلالات شخصیت، اضطرابی و افسردگی است. روش: رویکرد این پژوهش کیفی و از نوع اسنادی-مروری است. مقالات انتخاب شده به زبان فارسی و انگلیسی در زمینه موضوع پژوهش که در پایگاه های داده های علمی داخلی و خارجی از قبیل پورتال جامع علوم انسانی، علم نت، مگیران، نورمگز، سامانه جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران، گوگل اسکالر، ساینس دایرکت، اسپرینگر و پابمد انتشار یافته بودند مرور شده و سپس محقق بر اساس قضاوت شخصی خودش به دسته بندی و ارائه این اطلاعات در قالب یافته های پژوهشی پرداخته است. نتایج: یافته های پژوهش نشان می دهد که واقعیت مجازی می تواند در گروه های سنی مختلف از کودکان گرفته تا بزرگسالان، به طور معناداری به کاهش علایم بیماران با اختلالات شخصیت، اضطرابی و افسردگی کمک کرده و همچنین برخی ظرفیت های هیجانی، شناختی و رفتاری از قبیل ذهن آگاهی، تنظیم هیجانی، کاهش رفتارهای اجتنابی و روابط اجتماعی را در آنها تقویت کند. نتیجه گیری : با توجه به یافته های پژوهش نتیجه گرفته می شود که واقعیت مجازی می تواند تجربه ای مشابه با روبرو شدن با موقعیت های خاص و استرس زا در شرایط واقعی زندگی را فراهم ساخته و در نتیجه تغییرات در حوزه های گوناگون روانی را فراهم سازد. بنابراین، با توجه به رشد روزافزون تکنولوژی به نظر می رسد که مداخلات مبتنی بر واقعیت مجازی، یکی از مسیرهای آتی و امیدوارکننده در درمان اختلالات روان شناختی باشد.

کلیدواژه ها:

اختلالات اضطرابی ، اختلالات شخصیت ، افسردگی ، واقعیت مجازی