اثربخشی آموزش هوش معنوی بر تاب آوری، شادکامی و بهزیستی روان شناختی دانش آموزان دوره متوسطه مدارس شبانه روزی رسول برقی

مقدمه: توجه به تاب آوری، بهزیستی روانشناختی و شادکامی دانش آموزان به دلیل تاثیر نیرومند بر جنبه های مختلف زندگی تحصیلی آنها، بسیار مهم است. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش هوش معنوی بر تاب آوری، شادکامی و بهزیستی روانشناختی دانش آموزان دوره متوسطه مدارس شبانه روزی منطقه هوراند استان آذربایجانشرقی انجام شد. روش: پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری (۱ ماه) با گروه کنترل و گواه بود که در سال تحصیلی ۱۴۰۳/۱۴۰۲ انجام شد. در این پژوهش ۳۰ نفر از دانش آموزان دوره متوسطه مدارس شبانه روزی منطقه هوراند استان آذربایجانشرقی به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه گواه (۱۵ نفر) و گروه کنترل ( ۱۵ نفر) تحت آموزش هوش معنوی به مدت ۱۲ جلسه هفتگی و هر جلسه به مدت ۹۰ دقیقه قرار گرفتند و با استفاده از مقیاس تاب آوری (کانر و دیویدسون)، پرسشنامه شادکامی آکسفورد (آرگایل، مارتین و کروسلند) و مقیاس بهزیستی روان شناختی (ریف) مورد پیش آزمون قرار گرفتند. سپس گروه آزمایش به مدت ۱۲ جلسه تحت آموزش هوش معنوی قرار گرفتند و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. در پایان هر دو گروه مورد پس آزمون و ۱ ماه بعد پیگیری قرار گرفتند و داده ها با استفاده از روش تحلیل اندازه گیری مکرر و تحلیل کواریانس تک متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: یافته های پژوهش نشان داد که بین دو گروه گواه و تحت آموزش، هوش معنوی تفاوت معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که آموزش هوش معنوی در بهبود بر تاب آوری، شادکامی و بهزیستی روانشناختی دانش آموزان دوره متوسطه مدارس شبانه روزی منطقه هوراند استان آذربایجانشرقی موثر میباشد. بنابراین می توان از مداخله آموزش هوش معنوی برای ارتقاء تاب آوری، شادکامی و بهزیستی روان شناختی دانش آموزان دوره متوسطه مدارس شبانه روزی استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

هوش معنوی ، تاب آوری ، شادکامی ، بهزیستی روانشناختی