تاثیر سواد و خانواده در نوع رفتار زندانیان و تعامل در زندان

مقدمه: این مقاله به بررسی نقش تحول آفرین سواد و مشارکت خانوادگی در بهبود رفتار زندانیان، تعاملات اجتماعی و نتایج توانبخشی می پردازد. سواد، ظرفیت های شناختی و عاطفی زندانیان را ارتقا می دهد و حمایت خانوادگی به عنوان منبعی برای ثبات و انگیزه عمل می کند. هدف: هدف از این مطالعه، تحلیل تاثیر هم افزای سواد و پویایی خانواده بر رفتار و بازپروری زندانیان و ارائه بینش هایی برای سیاست گذاری و مداخلات موثر است. روش: این تحقیق از مرور سیستماتیک مطالعات داوری شده (از سال ۲۰۲۰ به بعد) در پایگاه های معتبری چون Scopus و PubMed بهره گرفته است. انتخاب و تحلیل داده ها با دقت و بر اساس معیارهای ازپیش تعیین شده و با رویکرد سنتز روایی انجام شده است. نتایج: بررسی ها نشان می دهند که برنامه هایی چون سوادآموزی، مداخلات اجتماعی-عاطفی و پیوندهای خانوادگی، تکرار جرم را کاهش داده، روابط اجتماعی را بهبود بخشیده و فضای زندان را سازنده تر کرده اند. نتیجه گیری: ترکیب سواد و حمایت خانواده نه تنها برای توانبخشی زندانیان موثر است، بلکه نقش مهمی در ارتقای امنیت و عدالت اجتماعی ایفا می کند. ادغام این عوامل در سیاست های اصلاحی می تواند زندان ها را به بستری برای رشد و بازگشت موفق زندانیان به جامعه تبدیل کند.

کلیدواژه ها:

سواد ، مشارکت خانواده ، توانبخشی زندانیان ، تکرار جرم ، سیاست اصلاحی