اثرگذاری مدل های عصبی شناختی بر بازسازی خاطرات و تغییرات عاطفی در اختلالات روانی

مقدمه: مطالعات اخیر در حوزه علوم اعصاب شناختی نشان داده اند که فرآیندهای بازسازی حافظه و تنظیم هیجانی نقش محوری در پاتوفیزیولوژی اختلالات روانی ایفا می کنند. درک مکانیسم های عصبی-شناختی این فرآیندها می تواند به توسعه مداخلات درمانی موثرتر منجر شود. هدف: هدف این مطالعه مروری، بررسی نظام مند یافته های پژوهشی در مورد مدل های عصبی-شناختی حافظه و هیجان و کاربردهای بالینی آنها در اختلالاتی مانند PTSD، افسردگی و اضطراب است. روش: این مطالعه مروری با جستجوی سیستماتیک در پایگاه های علمی (۲۰۲۰-۲۰۲۳) و غربالگری ۲۰۰۰ مقاله، ۵۰ مطالعه معیاردار را با تمرکز بر مدل های عصبی-شناختی حافظه و هیجان در اختلالات روانی تحلیل کرد. از روش های کیفی-کمی و ارزیابی انتقادی با معیارهای دقت روش شناختی، انسجام نظری و اعتبار تجربی استفاده شد. یافته ها در چهارچوبی چندرشته ای (علوم اعصاب، روانپزشکی محاسباتی و بالینی) سنتز شدند. نتایج: یافته ها نشان دادند که شبکه های عصبی شامل قشر پیش پیشانی و آمیگدال در تنظیم هیجانی نقشی کلیدی دارند. اختلال در فرآیند بازسازی حافظه با علائم بالینی در اختلالات روانی مرتبط است. مداخلات مبتنی بر یافته های عصبی-شناختی مانند نوروفیدبک می توانند اثربخشی درمانی را افزایش دهند. نتیجه گیری: مدل های عصبی-شناختی چارچوبی نوین برای درک جامع تر اختلالات روانی فراهم می کنند. به کارگیری این یافته ها در عمل بالینی می تواند به توسعه روش های تشخیصی و درمانی شخصی سازی شده منجر شود. با این وجود، نیاز به پژوهش های بیشتر در زمینه اعتبارسنجی این مدل ها در جمعیت های بالینی مختلف احساس می شود

کلیدواژه ها:

مدل های عصبی-شناختی ، بازسازی حافظه ، تنظیم هیجانی ، اختلالات روانی ، مداخلات بالینی