رابطه هوش اخلاقی و کیفیت زندگی کاری با نقش میانجی مهارت های ارتباطی معلمان

مقدمه: کیفیت زندگی کاری متغیری مهم در بقای سازمانهاست. بنا بر تحقیقات مولفه های هوش اخلاقی و مهارتهای ارتباطی می توانند بر کیفیت زندگی کاری اثر بگذارند. هدف: هدف پژوهش تبیین رابطه هوش اخلاقی و کیفیت زندگی کاری با نقش میانجی مهارت های ارتباطی معلمان ابتدایی بود. روش: پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ نوع پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه معلمان ابتدایی شهرستان مانه و سملقان به تعداد ۶۸۲ نفرکه ۲۴۶ نفر (۸۶ آقا و ۱۶۰ خانم) مطابق فرمول کوکران و به روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. داده ها توسط پرسشنامه هوش اخلاقی لنیک و کیل (۲۰۰۵)، کیفیت زندگی کاری والتون (۱۹۷۳) و مهارت ارتباطی ماتسون (۱۹۸۳) جمع آوری شد که روایی صوری و محتوایی آنها تائید شد و پایایی از طریق ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب (۹۲/۰، ۹۱/۰ و ۹۴/۰) برآورد گردید. برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار ۲۶ SPSS و AMOS استفاده شد. نتایج: بین هوش اخلاقی و کیفیت زندگی کاری با نقش میانجی مهارت های ارتباطی معلمان ابتدایی رابطه مثبت وجود دارد. نتیجه گیری: بهره جستن از اصول اخلاقی علاوه بر یک دانش و مهارت، به عنوان یک مولفه اثرگذار بر مهارتهای ارتباطی محسوب شده که می تواند در جهت نیل به کیفیت زندگی کاری کارکنان مدنظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی کاری ، مهارتهای ارتباطی ، هوش اخلاقی