جایگاه معلم در رشد مهارت های اجتماعی و عاطفی دانش آموزان دبستانی

رشد مهارت های اجتماعی و عاطفی در دوران دبستان از اهمیت ویژه ای برخوردار است، زیرا این مهارت ها زیربنای موفقیت های آتی تحصیلی، شغلی و زندگی فردی و اجتماعی را شکل می دهند. محیط مدرسه، به ویژه معلم، نقش حیاتی در پرورش این مهارت ها ایفا می کند. این مقاله مروری به بررسی جایگاه و تاثیر معلم در توسعه مهارت های اجتماعی و عاطفی دانش آموزان دبستانی می پردازد. مهارت های اجتماعی شامل توانایی هایی نظیر همکاری، ارتباط موثر، حل تعارض و همدلی است، در حالی که مهارت های عاطفی به شناخت، مدیریت و بیان احساسات خود و دیگران مربوط می شود. پژوهش های متعدد نشان داده اند که معلمانی که از رویکردهای آموزشی مشارکتی، دانش آموزمحور و حمایتی استفاده می کنند، می توانند به شکل گیری مثبت این مهارت ها کمک شایانی نمایند. معلم با ایجاد فضایی امن و تشویق کننده، فرصت هایی برای تعامل و یادگیری اجتماعی فراهم می آورد. این محیط می تواند به دانش آموزان کمک کند تا درک بهتری از خود و دیگران پیدا کنند و توانایی های خود را در مواجهه با چالش های اجتماعی و عاطفی تقویت کنند. علاوه بر این، معلم به عنوان یک الگو، رفتارها و نگرش های مثبتی را به دانش آموزان منتقل می کند که درونی سازی آن ها به رشد شخصیت اجتماعی و عاطفی سالم کمک می کند. آموزش مستقیم مهارت های اجتماعی و عاطفی، از طریق برنامه های درسی مشخص و فعالیت های گروهی، نیز از جمله وظایف معلم است که می تواند تاثیر قابل توجهی بر توانمندی های دانش آموزان داشته باشد. این مقاله با بررسی ادبیات موجود، تلاش می کند تا نقش های گوناگون معلم را در این زمینه برجسته سازد و راهبردهای عملی را برای تقویت این نقش ارائه دهد. در نهایت، بر لزوم توجه بیشتر به آموزش و توانمندسازی معلمان در زمینه مهارت های اجتماعی و عاطفی تاکید می شود تا بتوانند به بهترین شکل ممکن به وظیفه خطیر خود در پرورش نسل های آینده عمل کنند.

کلیدواژه ها:

معلم ، مهارت های اجتماعی ، مهارت های عاطفی ، دانش آموزان دبستانی ، رشد شخصیت