مقایسه دو رویکرد یادگیری مشارکتی و فردی

در رویکرد فردی، شاگردان بدون توجه به پیشرفت یکدیگر به طور انفرادی برای رسیدن به هدفهایشان تلاش می کنند و از دیگران توقع کمک و همکاری ندارند. در این رویکرد چون معلم مرجع اصلی است، لذا مهمترین نقص یادگیری انفرادی محسوب می شود. بعلاوه این یادگیری بدلیل اینکه در تنهایی صورت می-گیرد و تعامل با دیگران در آن دیده نمی شود روش یکنواخت و خسته کننده ای است. در این رویکرد مشارکتی، دانش آموزان از طریق همکاری و مشارکت و در قالب گروه ها به یادگیری می رسند و در قبال یادگیری احساس مسئولیت می کنند. زمانی که همکلاسانشان نیاز به کمک داشته باشند به کمک آنها می شتابند و موفقیت دیگران موفقیت آنها و شکست دیگران شکست آنها محسوب می شود. این رویکرد که یادگیری مشارکتی نام گرفته است موجب یادگیری عمیق تر و خلاقیت و نوآوری بیشتر در شاگردان می شود.واژگان کلیدی: یادگیری فردی، یادگیری مشارکتی، دانش آموزان