بررسی تاثیر شبکه های اجتماعی مجازی بر تربیت اجتماعی

هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی سازماندهی گروه های درسی بر تدریس مشارکتی به روش کتابخانه ای است. تدریس مشارکتی یکی از شیوه های نوین آموزشی محسوب می شود که با تاکید بر همکاری، تبادل نظر و مشارکت فعال معلمان، موجب ارتقای کیفیت آموزش و یادگیری می شود. سازماندهی گروه های درسی به عنوان بستری برای تعاملات سازنده و توسعه حرفه ای معلمان، می تواند نقش موثری در بهبود عملکرد آموزشی ایفا کند. یافته های حاصل از مطالعات و منابع کتابخانه ای نشان می دهد که گروه های درسی به واسطه ایجاد فرصت های گفتگو، هم اندیشی و اشتراک تجربیات، موجب افزایش انگیزه معلمان، کاهش انزوا حرفه ای، ارتقای مهارت های تدریس و بهبود فرآیند برنامه ریزی آموزشی می شوند. همچنین این گروه ها زمینه ای برای حل مسئله جمعی و ارتقای کیفیت تصمیم گیری آموزشی فراهم می آورند. در مجموع، پژوهش های مورد بررسی تاکید دارند که سازماندهی موثر گروه های درسی، به ویژه در قالب جلسات منظم، هدفمند و با حمایت مدیریتی، می تواند به شکل گیری فرهنگ یادگیری مشترک بین معلمان منجر شده و تدریس مشارکتی را تقویت کند. بنابراین، توجه به ساختار، اهداف و مدیریت صحیح گروه های درسی، از عوامل کلیدی در افزایش اثربخشی این رویکرد آموزشی است.

کلیدواژه ها:

تدریس مشارکتی ، گروه های درسی ، سازماندهی ، توسعه حرفه ای ، همکاری آموزشی