بررسی کیفی رابطه بین نگرش دانش آموزان نسبت به فناوری آموزشی و یادگیری موثر زبان عربی

فناوری آموزشی به عنوان یکی از مهم ترین ابزارهای تحول در نظام های آموزشی، نقش بسزایی در بهبود فرآیند یاددهی و یادگیری ایفا می کند، به خصوص در حوزه یادگیری زبان های خارجی که نیازمند تعامل، تمرین مستمر و دسترسی به منابع متنوع است. با توجه به رشد روزافزون فناوری های دیجیتال و کاربرد گسترده آن ها در محیط های آموزشی، شناخت نگرش دانش آموزان نسبت به این فناوری ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است، زیرا این نگرش می تواند تاثیر عمیقی بر میزان استفاده و بهره وری دانش آموزان از امکانات فناورانه داشته باشد. نگرش مثبت دانش آموزان نسبت به فناوری آموزشی، به عنوان محرکی قوی، موجب افزایش انگیزه، تقویت مشارکت فعال در کلاس و تسهیل فرایند یادگیری زبان عربی می شود، در حالی که نگرش منفی یا عدم آشنایی کافی با ابزارهای فناوری می تواند مانعی جدی در بهره برداری موثر از این امکانات به شمار آید. استفاده بهینه از فناوری آموزشی نیازمند نگرشی مثبت و پذیرش فناوری توسط دانش آموزان است که این خود حاصل تعامل موثر بین دانش آموز، معلم و محیط آموزشی است. این پژوهش نشان می دهد که فناوری های نوین آموزشی نه تنها به افزایش کیفیت یادگیری زبان عربی کمک می کنند بلکه با تقویت مهارت های خودتنظیمی، حل مسئله و تفکر انتقادی در دانش آموزان، زمینه ساز رشد همه جانبه آن ها می شوند. بنابراین، توجه ویژه به ارتقاء نگرش دانش آموزان، ارائه آموزش های لازم، فراهم کردن محیط های یادگیری مناسب و مدیریت چالش های فناوری از ضرورت های اساسی به شمار می رود.

کلیدواژه ها:

نگرش ، دانش آموزان ، فناوری آموزشی ، یادگیری ، زبان عربی