کاربرد بازی درمانی برای بهبود روابط اجتماعی در کلاس درس

این مقاله با هدف بررسی نقش معلم در رشد اجتماعی دانش آموزان و تاثیر بازی درمانی در این فرآیند تدوین شده است. انسان ذاتا موجودی اجتماعی است و از بدو تولد تا پایان عمر برای برآورده کردن نیازهای روانی و اجتماعی خود به تعامل با دیگران نیاز دارد. رشد اجتماعی نه تنها به سازگاری فرد با محیط اطراف کمک می کند، بلکه در موفقیت تحصیلی، شغلی و پیشرفت اجتماعی نیز نقشی کلیدی ایفا می نماید. این نوع رفتارها عمدتا از طریق یادگیری اجتماعی کسب می شوند و با تمرین و تکرار به شکل عادت درمی آیند. در این میان، اضطراب به عنوان یکی از اختلالات رایج روان شناختی، می تواند مانعی برای رشد اجتماعی و تحصیلی کودکان باشد. بازی درمانی به عنوان رویکردی ساختارمند و مبتنی بر نظریه های روان شناسی رشد، فرصت مناسبی برای کاهش اضطراب، تقویت مهارت های اجتماعی و ارتقاء تعاملات بین فردی فراهم می آورد. یافته های مقاله نشان می دهد که توجه معلمان به آموزش مهارت های اجتماعی، در کنار آموزش های درسی، می تواند نقش تعیین کننده ای در رشد اجتماعی دانش آموزان و افزایش توانمندی های آن ها در زندگی فردی و اجتماعی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، رشد اجتماعی ، اضطراب ، نقش معلم