بررسی افت تحصیلی دانشآموزان پس از دوران کرونا

با گسترش ویروس کرونا در سطح جهانی، تمامی ابعاد زندگی بشر تحت تاثیر قرار گرفت و یکی از مهم ترین این حوزه ها، نظام آموزشی کشورها بود. تعطیلی گسترده مدارس، عدم آمادگی زیرساختی برای آموزش های مجازی، و همچنین بحران های روانی و اجتماعی ناشی از فاصله گیری اجتماعی، همه و همه در کنار هم موجبات کاهش کیفیت آموزش و در نهایت افت تحصیلی دانش آموزان را فراهم آوردند. این تحول ناگهانی و پرشتاب باعث شد تا بسیاری از دانش آموزان با مشکلات عدیده ای در یادگیری مفاهیم آموزشی، به ویژه در دروس پایه مواجه شوند.این مقاله با هدف بررسی جامع افت تحصیلی دانش آموزان در پی همه گیری ویروس کرونا تدوین شده است. تلاش شده با بهره گیری از روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و تکیه بر داده های کیفی و کمی گردآوری شده از منابع مختلف، زوایای مختلف این پدیده از جمله علل، پیامدها و راهکارهای مقابله با آن بررسی شود. در بررسی های انجام شده، مشخص گردید که نبود زیرساخت های فناورانه کافی، فاصله گرفتن از فضای رسمی مدرسه، ضعف در ارزیابی علمی در آموزش مجازی، و همچنین مشکلات روحی-روانی ناشی از انزوای اجتماعی، از جمله عوامل اصلی این افت تحصیلی بوده اند.همچنین، با بررسی پیامدهای این پدیده، مشخص شد که تداوم این شرایط می تواند منجر به افزایش نابرابری آموزشی، کاهش انگیزه برای ادامه تحصیل، و کاهش کیفیت نیروی انسانی آینده شود. این پیامدها اگرچه در ابتدا محدود به حوزه آموزش به نظر می رسند، اما در بلندمدت بر توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشورها نیز اثرگذار خواهند بود.بر این اساس، راهکارهایی همچون برگزاری کلاس های جبرانی، افزایش مشاوره های روان شناسی، ارتقای تعامل خانواده و مدرسه، توانمندسازی معلمان برای آموزش ترکیبی، و نیز حمایت هدفمند از مناطق محروم پیشنهاد می شود.در پایان، این مقاله بر اهمیت بازنگری در سیاست گذاری های آموزشی در دوران پساکرونا تاکید دارد و توصیه می کند از تجربیات دوران بحران به عنوان ابزاری برای اصلاح و بهبود کیفیت آموزش بهره گیری شود. تنها از طریق پذیرش واقعیت ها و ارائه راهکارهای علمی و عملی، می توان این تهدید آموزشی را به فرصتی برای رشد و تحول پایدار تبدیل کرد.

کلیدواژه ها:

افت تحصیلی ، آموزش مجازی ، کرونا ، دانشآموزان ، آموزش پساکرونا