بررسی رابطه بین اهمال کاری و انگیزش تحصیلی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین اهمال کاری تحصیلی با انگیزش تحصیلی دانش آموزان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم ناحیه دو شهر رشت در سال ۱۴۰۴-۱۴۰۳ بود. از این بین نمونه ای به حجم ۷۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه های اهمال کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم (۱۹۸۴) و انگیزش تحصیلی والراند (۱۹۹۲) را تکمیل کردند. داده های به دست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد بین اهمال کاری تحصیلی با انگیزش تحصیلی دانش آموزان رابطه منفی و معنی داری وجود. همچنین اهمال کاری تحصیلی قادر است ۴۸ درصد از واریانس انگیزش تحصیلی را به درستی پیش بینی کند. بر این اساس می توان نتیجه گرفت اهمال کاری یکی از متغیرهای بسیار مهم می باشد که می تواند در انگیزش تحصیلی دانش آموزان موثر باشد. و لازم است مسئولین امر به متغیرهای روانشناختی در جهت بالا بردن کیفیت آموزش در دانش آموزان استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

اهمال کاری تحصیلی ، انگیزش تحصیلی ، دانش آموزان