قلمرو صلاحیت دیوان عدالت اداری

هدف از پژوهش حاضر بررسی قلمرو صلاحیت دیوان عدالت اداری می باشد. روش تحقیق توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای می باشد. بررسی ها نشان داد دیوان عدالت اداری به تعبیری تنها مرجع عمومی اداری و درعین حال عالی ترین مرجع اداری ایران است. که بر طبق اصل ۱۷۳ قانون اساسی و قانون مربوط به خود رسیدگی ب دعاوی و شکایات مردم (اشخاص حقیقی و حقوقی حقوق خصوصی) علیه مامورین یا واحدها یا آیین نامه های دولتی و احقاق حقوق آن هاست. ازآنجاکه دیوان در نظام حقوقی ایران نهادی بالنسبه نوپاست لذا نقایص و کاستی هایی در عملکرد آن وجود دارد که البته امکان رفع کاستی ها و نارسایی ها وجود دارد و می بایست منتظر ماند تا به تدریج این موانع از پیش پا برداشته شده و این نهاد شریف به جایگاهی که بایسته و شایسته آن در اعتلای حقوق عمومی و تحقق عدالت اداری در جامعه ی ایران است دست یابد. می بایست با شناخت عمیق از روحیه قانون گرایی در جامعه ی ایران و علل و عواملی که موجب قانون گریزی و قانون ستیزی در آن می شود، طی یک دوره ی بلندمدت همگام با رشد و توسعه ی سیاسی جامعه ی ایران ظرفیت های قانونی و سازمانی تحقق عدالت اداری را گسترش داد. مقدمات و لوازم این روند به نحوی بنیادین با مسائل و مبانی سیاسی پیوند خورده است. هراندازه گرایش به سامان امور اجتماعی از طریق مشارکت های مردمی در جامعه ی ما افزایش یابد، راه برای گسترش عدالت در روابط میان رهبران و رهروان هموارتر خواهد گردید.

کلیدواژه ها:

دیوان عدالت اداری ، قلمرو صلاحیت ، عدالت اجتماعی ، مقررات دولتی