یادگیری فعال وتاثیرآن بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی

یادگیری فعال یکی از رویکردهای نوین آموزشی است که با تاکید بر مشارکت فعال دانش آموزان در فرایند یادگیری، موجب تقویت درک مفاهیم، افزایش انگیزه و ارتقای توانمندی های شناختی آنان می شود. این روش در برابر روش های سنتی و معلم محور قرار دارد و نقش اصلی را به خود دانش آموزان می سپارد تا با درگیر شدن در فعالیت های مختلف، فرایند یادگیری را به شکلی موثرتر تجربه کنند. در این مقاله، تاثیر یادگیری فعال بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی مورد بررسی قرار گرفته است. داده ها از طریق مشاهده، پرسش نامه و تحلیل نتایج تحصیلی گروهی از دانش آموزان که در محیط های یادگیری فعال آموزش دیده اند، گردآوری شده اند. نتایج نشان می دهد که این رویکرد موجب بهبود عملکرد در دروس مختلف، به ویژه در درس های علوم، ریاضی و زبان فارسی شده است. از دیگر یافته ها می توان به افزایش اعتماد به نفس، تقویت روحیه ی همکاری و رشد مهارت های حل مسئله اشاره کرد. همچنین مشاهده شد که دانش آموزانی که در فعالیت های گروهی، بازی های آموزشی و پروژه های پژوهشی شرکت کرده اند، نسبت به یادگیری احساس تعلق بیشتری داشته اند و انگیزه ی درونی بیشتری برای پیشرفت نشان داده اند. در نهایت، پژوهش حاضر توصیه می کند که معلمان و مسئولان آموزشی با طراحی فعالیت های متنوع و مشارکتی، زمینه را برای یادگیری فعال فراهم کنند. به کارگیری این رویکرد نه تنها موجب ارتقای نتایج تحصیلی، بلکه به پرورش مهارت های کلیدی زندگی و یادگیری مادام العمر در دانش آموزان کمک شایانی خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

یادگیری فعال ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان ابتدایی ، روش های نوین تدریس ، مشارکت دانش آموز