ارزیابی مقررات حقوقی حفاظت از منابع طبیعی در حقوق ایران

منابع طبیعی یکی از مهم ترین دارایی های هر کشور محسوب می شوند که بهره برداری نادرست از آن ها می تواند آسیب های جبران ناپذیری به اکوسیستم و رفاه انسانی وارد کند. در این مقاله به بررسی و ارزیابی مقررات حقوقی حاکم بر حفاظت از منابع طبیعی در حقوق ایران پرداخته شده است. ابتدا به مفاهیم و مبانی نظری حفاظت از منابع طبیعی و اهمیت آن در حقوق عمومی و محیط زیست پرداخته شده است. سپس، مقررات و قوانین موجود در ایران که به حفاظت از جنگل ها، مراتع، آب و خاک و سایر منابع طبیعی پرداخته اند، مورد بررسی قرار گرفته اند. این مقاله همچنین به مقایسه مقررات ایران با اسناد بین المللی نظیر کنوانسیون رامسر، کنوانسیون تنوع زیستی و توافق نامه پاریس می پردازد. یافته های این مقاله نشان می دهند که با وجود برخی پیشرفت ها، هنوز هم ضعف های قابل توجهی در نظارت، اجرا و هماهنگی قوانین و مقررات حفاظت از منابع طبیعی در ایران وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد. پیشنهادات اصلاحی برای بهبود وضعیت حقوقی حفاظت از منابع طبیعی نیز در این مقاله مطرح شده است.

کلیدواژه ها:

حفاظت منابع طبیعی ، حقوق محیط زیست ، قوانین ایران ، کنوانسیون رامسر ، تغییرات اقلیمی