تعلیق در انفساخ عقد (شرط فاسخ)

این مقاله به بررسی مفاهیم شرط تعلیق و شرط انفساخ در قراردادها پرداخته است. شرط تعلیق به معنای موکول کردن وجود یا انحلال تعهد به تحقق شرطی در آینده است. شرط انفساخ نیز نوعی شرط تعلیق است که در آن، انحلال عقد به تحقق شرطی خاص منوط می شود. در این متن، به تفصیل به تفاوت های شرط تعلیق و شرط انفساخ، و همچنین به ابهامات و اشکالات مطرح شده در این زمینه پرداخته شده است. در نهایت، با بررسی آرا قضایی و نظریات حقوق دانان، به این نتیجه می رسد که شرط انفساخ در حقوق ایران قابل پذیرش است و با مبانی حقوقی این نظام مغایرتی ندارد.

کلیدواژه ها:

شرط فاسخ ، فسخ معلق ، حق فسخ ، تعلیق