بررسی نقش فقر فرهنگی و اجتماعی و تبعیض آموزشی به عنوان چالشی برای هوشمندسازی مدارس

هدف این تحقیق بررسی نقش فقر فرهنگی و اجتماعی و تبعیض آموزشی به عنوان چالش های عمده در مسیر هوشمندسازی مدارس و تاثیر هوش مصنوعی در ارتقای کیفیت آموزشی است. روش تحقیق به صورت مروری و توصیفی انجام شده و با تحلیل چندین مقاله علمی مرتبط، عوامل موثر بر محدودیت های فرهنگی، اجتماعی و آموزشی و همچنین نقش هوش مصنوعی در بهبود مهارت های فردی و اجتماعی دانش آموزان و پشتیبانی درسی بررسی شده اند. یافته ها نشان می دهد که فقر فرهنگی و اجتماعی و تبعیض آموزشی موجب کاهش فرصت های برابر دسترسی به فناوری های هوشمند و منابع آموزشی می شود و این امر کیفیت آموزش را تحت تاثیر قرار می دهد. هوش مصنوعی با قابلیت شخصی سازی آموزش، تحلیل داده های یادگیری و ارائه بازخوردهای دقیق، می تواند به معلمان در شناسایی نیازهای خاص هر دانش آموز کمک کند و فرآیند یادگیری را بهبود بخشد. همچنین، هوش مصنوعی با تسهیل مدیریت آموزشی و کاهش بار اداری معلمان، فرصت بیشتری برای تمرکز بر آموزش فعال و ارتقای مهارت های فردی و اجتماعی دانش آموزان فراهم می آورد. نتیجه گیری کلی این است که بهره گیری هوشمندانه از فناوری های نوین، به ویژه هوش مصنوعی، می تواند نقش موثری در کاهش تاثیرات منفی فقر و تبعیض داشته و کیفیت آموزش را در مدارس هوشمند بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

هوشمندسازی مدارس ، فقر فرهنگی و اجتماعی ، تبعیض آموزشی ، هوش مصنوعی ، کیفیت آموزش