طراحی الگوی برنامه ریزی درسی مبتنی بر هوش چندگانه برای دانش آموزان

هدف اصلی این پژوهش، طراحی و ارائه یک الگوی جامع برای برنامه ریزی درسی است که بر پایه نظریه هوش چندگانه هوارد گاردنر استوار باشد و بتواند به شکوفایی استعدادهای متنوع دانش آموزان کمک نماید. در نظام های آموزشی سنتی، غالبا تاکید بر هوش های کلامی-زبانی و منطقی-ریاضی است و سایر توانمندی های بالقوه دانش آموزان کمتر مورد توجه قرار می گیرد. این امر می تواند منجر به کاهش انگیزه، عدم شکوفایی کامل پتانسیل ها و ایجاد نگرش منفی نسبت به یادگیری در برخی از دانش آموزان شود. الگوی پیشنهادی در این تحقیق تلاش دارد با شناسایی و در نظر گرفتن انواع هشت گانه هوش (زبانی، منطقی-ریاضی، فضایی، موسیقیایی، بدنی-جنبشی، بین فردی، درون فردی و طبیعت گرا)، چارچوبی منعطف و چندوجهی برای طراحی فعالیت های یادگیری، روش های تدریس و شیوه های ارزشیابی ارائه دهد. انتظار می رود این الگو به معلمان کمک کند تا تجارب یادگیری غنی تر و متناسب تری با نیازها و توانایی های فردی هر دانش آموز فراهم آورند و از این طریق، به افزایش مشارکت، خودکارآمدی و موفقیت تحصیلی تمامی دانش آموزان، صرف نظر از نقاط قوت هوشی خاص آنها، یاری رساند. این پژوهش با رویکردی توصیفی-تحلیلی و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای، به بررسی مبانی نظری هوش چندگانه و اصول برنامه ریزی درسی پرداخته و در نهایت، ساختار و اجزای الگوی پیشنهادی را تبیین می نماید. این الگو می تواند راهنمایی عملی برای برنامه ریزان درسی، مولفان کتب درسی و معلمان در جهت ایجاد محیط های یادگیری پویا و دانش آموز محور باشد.

کلیدواژه ها:

هوش چندگانه ، الگوی برنامه ریزی درسی ، دانش آموزان