بررسی اثر آللوپاتیک عصاره های گیاهان تاج خروس و خرفه بر جوانه زنی و رشد اولیه سه رقم کنجد در شرایط آزمایشگاهی

این پژوهش با هدف بررسی اثر دگرآسیبی عصاره آبی اندام های مختلف گیاهان تاج خروس (Amaranthus retroflexus) و خرفه (Portulaca oleracea) بر جوانه زنی و رشد گیاهچه سه رقم کنجد (یلووایت، هلیل و اولتان) در قالب آزمایشی فاکتوریل در طرح کاملا تصادفی در آزمایشگاه باغبانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیروان در سال ۱۴۰۲ اجرا شد. تیمارها شامل نوع علف هرز (تاج خروس و خرفه)، نوع اندام گیاهی (ریشه، ساقه، برگ) و سه سطح غلظت عصاره (۰، ۱۰ و ۲۰ درصد) در سه تکرار بودند. نتایج نشان داد که تیمارها اثر معنی داری بر شاخص های درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، وزن خشک گیاهچه و شاخص بنیه گیاهچه داشتند. بیشترین درصد جوانه زنی در تیمار بدون عصاره در رقم یلووایت و بیشترین رشد ریشه چه در عصاره برگ خرفه مشاهده شد. علف هرز تاج خروس نسبت به خرفه در برخی صفات اثر بازدارنده بیشتری داشت. این نتایج نشان دهنده توان بالقوه ترکیبات آللوپاتیک این علف های هرز در کنترل زیستی یا تاثیرگذاری بر رشد کنجد است و لزوم مدیریت تلفیقی آن ها در کشاورزی پایدار را گوشزد می کند.

کلیدواژه ها:

کنجد ، دگرآسیبی ، علف هرز ، آللوپاتی ، جوانه زنی ، گیاهچه