تنوع ژنتیکی جمعیت های بابونه Anthemis tinctoria با استفاده از مارکر پروتئین های کل و ارتباط ان با ویژگی های بیوشیمیایی

در این تحقیق تنوع ژنتیکی جمعیت های وحشی بابونه Anthemis tinctoria به وسیله مطالعه پروتئین های کل و برخی ویژگی های بیوشیمیایی مورد بررسی قرار گرفت. لذا الگوی پروتئینی 50 ژنوتیپ از 5 جمعیت بذری (موجود در بانک ژن منابع طبیعی) برای تعیین میزان تنوع ژنتیکی موجود مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج SDS-PAGE، 18 باند قابل تکثیر، پپتید پروتئینی، برای مطالعه تنوع ژنتیکی ثبت گردید. میانگین تعداد باندهای پلی مرف نسبت به کل باندها در کلیه جمعیت های بذری از 0/099 تا 0/161 متغیر و به ترتیب مربوط به میانه و نقده 1، بود. SDS-PAGE پروتئین های کل، تنوع درون و میان جمعیتی بالایی نشان دادند که تمایز مشخصی بر اساس منشا و رویشگاه نشان ندادند. همبستگی بین ماتریس فاصله های ژنتیکی و ماتریس ویژگی های بیوشیمیایی به وسیله آزمون مانتل ثابت نشد و ضریب همبستگی بین آنها از نظر آماری معنی درا نگردید (ریال=0/275و /=0/1(. این مسئله نشان دهنده عدم وجود ارتباط بین ویژگی های بیوشیمیایی و پروتئین های ل است. این نتایج نشان می دهند که در برنامه های اصلاحی بابونه می بایست تنوع ژنتیکی ارقام بابونه به وسیله ی استفاده از والدین مختلف افزایش یابد. افزایش اساس ژنتیکی برای اصلاح بابونه می تواند به وسیله کاربرد سیستمایکی ژرم پلاسم که الگو پروتئینی متفاوتی داشته و ویژگی های کمی بهتری دارند حاصل شود.

کلیدواژه ها:

تنوع ژنتیکی ، پروتئین های کل ، ویژگی های بیوشیمیایی ، Anthemis tinctoria