نقش طراحی محیط های آموزشی بر سلامت روان دانش آموزان : بررسی تاثیر رنگ ، نور و فضا های انعطاف پیر

امروزه طراحی فضاهای آموزشی انعطاف پذیر نقش مهمی در ارتقای کیفیت یادگیری و تعاملات اجتماعی دانش آموزان ایفا می کند. محیط های آموزشی باید بتوانند با نیازهای متنوع کاربران، از جمله الزامات آموزشی، روان شناختی، و اجتماعی، هماهنگ شده و بستر مناسبی برای توسعه ی مهارت ها، خلاقیت و مشارکت جمعی فراهم آورند. این پژوهش به بررسی مولفه های تاثیرگذار بر طراحی فضاهای آموزشی انعطاف پذیر و میزان اثرگذاری آن بر دانش آموزان می پردازد.عواملی مانند چیدمان مبلمان، سازه های متحرک، عناصر طراحی، نورپردازی، رنگ، فضاهای باز، مسیرهای ارتباطی و تناسبات فضایی، همگی در شکل گیری فضاهای آموزشی کارآمد نقش دارند. این فضاها با فراهم آوردن امکان تغییر و تطبیق پذیری، محیطی پویا و جذاب برای یادگیری ایجاد کرده و می توانند تاثیر قابل توجهی بر میزان تعامل، اعتمادبه نفس، استقلال فکری، و انگیزه ی دانش آموزان داشته باشند. همچنین، فضاهای آموزشی انعطاف پذیر با تقویت حس تعلق دانش آموزان به محیط آموزشی، موجب کاهش استرس و افزایش سطح تمرکز و بهره وری در فرآیند یادگیری می شوند.نتایج این پژوهش نشان می دهد که مدارس با بهره گیری از اصول طراحی انعطاف پذیر می توانند نه تنها نقش موثرتری در ارتقای کیفیت آموزشی ایفا کنند، بلکه با ایجاد محیط هایی پویا و تعاملی، بستری مناسب برای رشد فردی و اجتماعی دانش آموزان فراهم آورند. از این رو، به کارگیری طراحی انعطاف پذیر در فضاهای آموزشی می تواند راهکاری کلیدی برای تطبیق با نیازهای متغیر و الزامات آموزشی آینده باشد.

کلیدواژه ها:

فضای آموزشی انعطاف پذیر ، طراحی محیط یادگیری ، تعامل اجتماعی دانش آموزان ، اثرگذاری معماری بر یادگیری