مروری بر اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) در کاهش نشانه های اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)

در متن اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یکی از شایع ترین و ناتوان کننده ترین اختلالات روان شناختی ناشی از تجربه یا مشاهده رویدادهای آسیب زا است که با نشانه هایی چون بازتجربه، اجتناب، برانگیختگی شدید و تغییرات منفی در خلق و شناخت مشخص می شود. درمان های متعددی برای این اختلال ارائه شده اند که در میان آن ها، رویکردهای نسل سوم روان درمانی، به ویژه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT)، به دلیل تمرکز بر پذیرش تجربه های درونی، ذهن آگاهی و تعهد به کنش های مبتنی بر ارزش ها، مورد توجه فزاینده قرار گرفته اند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نظام مند اثربخشی ACT در کاهش نشانه های PTSD انجام شده است. نتایج حاصل از تحلیل مطالعات نشان داد که درمان ACT در کاهش مولفه های اصلی PTSD مانند اجتناب تجربی، بازتجربه و خلق منفی موثر بوده است. همچنین،ACT با افزایش انعطاف پذیری روان شناختی توانسته است کیفیت زندگی افراد مبتلا را ارتقا دهد. با این حال، تنوع در طراحی مطالعات و عدم پیگیری های بلندمدت از جمله محدودیت های موجود در این حوزه است. به طور کلی، شواهد موجود نشان می دهند که ACT می تواند رویکردی نویدبخش در درمان PTSD باشد. با این حال، انجام مطالعات دقیق تر و گسترده تر برای تایید قطعی اثربخشی آن ضروری است.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، پذیرش ، ذهن آگاهی ، اختلال استرس پس از سانحه ، تروما