نقش عدالت در مبانی سند تحول بنیادین آموزش و پرورش ایران

با توجه به ماهیت نظری پژوهش و مطابق با روال معمول در مطالعات نظری، رویکرد این پژوهش تحلیلی و تفسیری است . در این روش پس از جمع آوری اطلاعات مورد نیاز و مربوط (شامل مقاله ها و کتابهای موردنظر) و بازخوانی آنها تلاش میشود با استفاده از قواعد تفسیر متن به عنوان روش مطالعه و نزدیک کردن معنای آن به فهم خوانندگان جامعه ایرانی، بینشی تازه از موضوع تحقیق ارائه شود. تحقق عدالت و زیستن در یک جامعه عادلانه همواره یکی از آرمان های بزرگ آدمی بوده است . از گذشته تاکنون فهم ماهیت عدالت و چگونگی تحقق آن از مسائلی بوده است که ذهن اندیشمندان ، مصلحان اجتماعی، انقلابیون و فیلسوفان را به خود مشغول داشته است . چنانکه از یونان باستان تاکنون عدالت یکی از مناقشه برانگیزترین موضوعات اخلاقی، کلامی ، فلسفی و حتی تربیتی بوده است .در کنار نظریه پردازی درباره ماهیت و چگونگی تحقق عدالت ، مبارزه علیه انواع نابرابریهای جنسیتی ، قومی ، نژادی، طبقاتی، مذهبی، جغرافیایی نیز جریان داشته است . این پرسش که در راه تامین عدالت ، نهاد رسمی آموزش و پرورش به عنوان یک نهاد تاثیرگذار اجتماعی چه نقشی ایفا می کند ، پرسش با اهمیتی بود که در دو قرن اخیر مطرح شد. اگرچه نزد یونانیان هر فردی شهروند محسوب میشد و آموزش و پرورش به عنوان راهی برای تربیت شهروندان شایسته تلقی میشد ، اما با افول تمدن یونانی و در نتیجه کم رنگ شدن آرمان های مدنی و فاصله افتادن میان نهاد سیاست و نهاد آموزش و پرورش، آموزش و پرورش به فعالیتی فردی و یا گروهی که در اختیار افراد ثروتمند متمول جامعه قرار داشت ، تبدیل شد.

کلیدواژه ها:

عدالت ، ایران ، سند ، تحول ، آموزش و پرورش ، رویکردها