تحلیل نقش هم افزایی معاونت های مدرسه در ارتقای تاب آوری دانش آموزان: رهیافتی تربیتی، روان شناختی و فرهنگی

این پژوهش به بررسی نقش هم افزایی میان معاونت های آموزشی، اجرایی و پرورشی مدارس ابتدایی در ارتقای تاب آوری دانش آموزان می پردازد. تاب آوری یکی از مهارت های اساسی در روان شناسی تربیتی محسوب می شود و توانایی دانش آموزان در مقابله با چالش های تحصیلی، اجتماعی و هیجانی را افزایش می دهد. هدف این پژوهش، تحلیل میزان تاثیر هماهنگی میان معاونت های مدرسه بر مهارت های تنظیم هیجانی، اعتمادبه نفس، مقابله با مشکلات و انعطاف پذیری شناختی دانش آموزان است. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی بوده و از ابزارهایی همچون پرسشنامه، مصاحبه نیمه ساختاریافته، مشاهده میدانی و تحلیل اسنادی بهره گرفته شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که مدارس دارای هماهنگی بالاتر میان معاونت های مختلف، دانش آموزان با سطح بالاتر از تاب آوری دارند. همچنین، فعالیت های فرهنگی و اجتماعی نقش موثری در تقویت توانمندی های مقابله ای دانش آموزان ایفا می کنند. تحلیل داده ها بیانگر آن است که نبود ارتباط موثر میان معاونت های مدرسه موجب کاهش کارآمدی برنامه های تربیتی و آموزشی شده و چالش های اجرایی مانعی برای ایجاد محیطی حمایتی در مدارس ابتدایی است. بر این اساس، پیشنهاد می شود مدارس با تدوین سیاست های مدیریتی یکپارچه، تقویت تعاملات میان معاونت ها، اجرای برنامه های تربیتی هدفمند و توسعه نظام ارزیابی عملکرد، به ارتقای تاب آوری دانش آموزان کمک کنند. این پژوهش نشان می دهد که اصلاح ساختارهای مدیریتی مدارس و افزایش هماهنگی میان معاونت های مختلف، نه تنها موجب بهبود کیفیت آموزشی، بلکه به تقویت توانمندی های روان شناختی دانش آموزان نیز منجر خواهد شد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، مدارس ابتدایی ، هم افزایی مدیریتی ، معاونت های آموزشی ، تربیت روان شناختی