تاثیر آموزش مجازی در ارتقاء فرایند های یاددهی-یادگیری در دانش آموزان

تحولات گسترده فناوری اطلاعات در دهه های اخیر، نظام های آموزشی را با دگرگونی های بنیادینی روبه رو ساخته است. آموزش مجازی به عنوان یکی از جلوه های این تحول، توانسته است الگوهای سنتی یاددهی-یادگیری را به چالش بکشد و فرصت های نوینی برای ارتقاء فرآیندهای آموزشی فراهم آورد. در سال های اخیر، به ویژه با شیوع همه گیری کرونا، استفاده از آموزش های آنلاین در مدارس به شکل گسترده ای افزایش یافت و تجربه ای نو برای معلمان و دانش آموزان رقم زد. پژوهش های متعددی نشان داده اند که آموزش مجازی در صورت طراحی و اجرای صحیح، می تواند موجب تقویت مهارت های خودتنظیمی، افزایش دسترسی به منابع یادگیری، و بهبود تعاملات یادگیرنده محور شود (رضایی، ۱۴۰۰؛ محمودی، ۱۳۹۹). با این حال، چالش هایی مانند ضعف زیرساخت های اینترنتی، کمبود سواد رسانه ای و نبود انگیزش کافی در برخی دانش آموزان نیز از جمله موانع اصلی تحقق کامل ظرفیت های آموزش مجازی به شمار می آید (حیدری، ۱۴۰۱). هدف این مقاله بررسی تاثیرات مثبت و منفی آموزش مجازی بر فرآیندهای یاددهی-یادگیری در دانش آموزان، تحلیل عوامل موثر در اثربخشی آن و ارائه راهکارهایی برای بهره برداری حداکثری از این بستر نوین است.

کلیدواژه ها:

آموزش مجازی ، یاددهی-یادگیری ، دانش آموزان ، فناوری آموزشی ، آموزش آنلاین ، خودتنظیمی ، تعامل یادگیرنده محور