تاثیر ورزش بر افزایش تاب آوری و مقابله با مشکلات زندگی در نوجوانان

نوجوانی یکی از حساس ترین و پرفراز و نشیب ترین مراحل رشد انسان به شمار می رود که با تحولات گسترده جسمی، روانی و اجتماعی همراه است. در این دوره، افراد بیش از هر زمان دیگری در معرض استرس ها، فشارهای تحصیلی، بحران هویت، مشکلات خانوادگی و فشار همسالان قرار دارند. تاب آوری به عنوان توانایی روان شناختی برای سازگاری موثر با شرایط دشوار و بازگشت به تعادل پس از تجربه بحران ها، از جمله ویژگی هایی است که می تواند نوجوانان را در عبور سالم از این مرحله یاری کند. در سال های اخیر، پژوهش های متعددی به بررسی راهکارهای ارتقاء تاب آوری در نوجوانان پرداخته اند که یکی از موثرترین این راهکارها، مشارکت در فعالیت های ورزشی بوده است.این مقاله به شیوه ای مروری، به بررسی جامع ادبیات علمی مربوط به نقش ورزش در تقویت تاب آوری و مهارت های مقابله ای در نوجوانان می پردازد. یافته ها نشان می دهد که ورزش به شکل قابل توجهی در ارتقاء خودکارآمدی، اعتماد به نفس، مهارت های اجتماعی، تنظیم هیجانی و کاهش علائم اضطراب و افسردگی در نوجوانان تاثیرگذار است. علاوه بر آن، فعالیت های ورزشی گروهی فرصت هایی برای تجربه حمایت اجتماعی، حس تعلق و موفقیت فراهم می کنند که همگی از عناصر اساسی در تاب آوری روانی هستند. همچنین این مقاله به فرصت ها و چالش های موجود در مسیر به کارگیری ورزش به عنوان ابزار تقویت روانی در نظام های آموزشی و تربیتی اشاره دارد. بر اساس نتایج مرور شده، گنجاندن برنامه های ورزشی هدفمند در محیط های آموزشی و مشاوره ای می تواند نقش بسزایی در ارتقاء تاب آوری نوجوانان ایفا کند و آن ها را برای مواجهه با چالش های زندگی روزمره توانمند سازد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، ورزش ، نوجوانان ، مقابله با استرس ، سلامت روان ، خودکارآمدی ، رشد اجتماعی