نقش بازخوردهای سازنده معلمان در بهبود عملکرد تحصیلی و تقویت انگیزه یادگیری دانش آموزان

بازخوردهای سازنده یکی از مهم ترین ابزارهای آموزشی محسوب می شوند که می توانند نقش اساسی در بهبود عملکرد تحصیلی و افزایش انگیزه یادگیری دانش آموزان ایفا کنند. هدف این پژوهش بررسی تاثیر بازخوردهای سازنده معلمان بر پیشرفت تحصیلی و انگیزه یادگیری دانش آموزان است. در این راستا، مفهوم بازخورد و انواع آن ازجمله بازخوردهای توصیفی، اصلاحی، تشویقی و انگیزشی مورد بررسی قرار گرفته و تفاوت آن ها با بازخوردهای غیرسازنده تبیین شده است. همچنین، مبانی نظری مرتبط با یادگیری و بازخورد، شامل نظریه های سازنده گرایی، شناختی اجتماعی، خودتعیینی و پردازش اطلاعات، نقش بازخورد را در تسهیل فرایند یادگیری و تقویت انگیزه آشکار می سازد.نتایج پژوهش های پیشین نشان می دهد که بازخوردهای سازنده می توانند با شناسایی نقاط قوت و ضعف دانش آموزان، مهارت های حل مسئله آن ها را تقویت کرده و از طریق اصلاح اشتباهات، عملکرد تحصیلی آن ها را بهبود بخشند. علاوه بر این، بازخوردهای مثبت و انگیزشی از طریق ایجاد احساس خودکارآمدی و تقویت ارتباط عاطفی میان معلم و دانش آموز، انگیزه درونی برای یادگیری را افزایش می دهند. بااین حال، چالش هایی نظیر کمبود زمان، ناآگاهی معلمان از روش های اثربخش بازخورددهی و واکنش های منفی دانش آموزان نسبت به بازخوردهای اصلاحی، مانع از تحقق کامل این اهداف می شوند. در این پژوهش، راهکارهایی نظیر آموزش معلمان، استفاده از فناوری های آموزشی، ایجاد فضای حمایتی و طراحی نظام بازخورد موثر در مدارس برای ارتقای کیفیت بازخورد ارائه شده است. نتیجه گیری پژوهش نشان می دهد که بازخوردهای سازنده نقش کلیدی در موفقیت تحصیلی و یادگیری پایدار دانش آموزان دارند. ازاین رو، بهبود کیفیت بازخوردها در فرآیند آموزش و پرورش می تواند زمینه ساز پیشرفت تحصیلی و تقویت انگیزه یادگیری در دانش آموزان شود.

کلیدواژه ها:

بازخورد سازنده ، عملکرد تحصیلی ، انگیزه یادگیری ، خودکارآمدی ، روش های بازخورددهی